دسته: بیماری ها و راه درمان

به گفته سرویس بهداشت ملی، از هر 3 نفر ، 1 نفر حداقل یک بار در طول زندگی خود ، خشکی چشم را تجربه می کند. خشکی چشم معمولاً هنگامی رخ می دهد که چشمان اشک کافی برای هیدراتاسیون ندارند و یا اینکه اشک خیلی سریع تبخیر می شود. این معمولاً به دلیل تغییرات هورمونی ، فعالیت ها ، تغییرات محیطی ، لنزهای تماسی یا داروهای خاصی اتفاق می افتد. خوشبختانه روشهای طبیعی مختلفی برای درمان خشکی چشم وجود دارد بدون اینکه به هیچ دارویی متوسل شوید.

در این مطلب، لیستی از داروهای خانگی را گردآوری کردیم که می تواند در طی چند روز به شما در درمان خشکی چشم کمک کند.

1. از یک دستگاه بخور کمک بگیرید:

با داشتن رطوبت بیشتر در هوا ، اشک از چشمان شما کندتر تبخیر می شود

یک محیط ناسالم در اکثر موارد عامل اصلی خشکی چشم است ، بنابراین یک مرطوب کننده جواب مشکل شماست. دستگاه بخور، رطوبت را به اتاقی که در آن قرار می گیرد اضافه می کند و با داشتن رطوبت بیشتر در هوا ، اشک از چشمان شما کندتر تبخیر می شود و در نتیجه چشمان شما راحت تر می شود. تهویه اتاق با باز کردن پنجره ها وقتی در اتاق نیستید بسیار مهم است تا از ایجاد کپک جلوگیری کنید. علاوه بر این ، اگر در یک محیط گرد و غبار زندگی می کنید یا کار می کنید ، از فیلتر هوا استفاده کنید.

2. یک کمپرس گرم را امتحان کنید:

استفاده از کمپرس گرم روی پلک ها باعث شل شدن روغن های مسدود شده در غدد می شود

اشک عمدتا از روغن ، آب و مخاط به مقدار مساوی ساخته می شود. وقتی چشمان شما تحریک و ملتهب می شود ، چشمان شما تولید روغن در غدد پلک را متوقف می کند و در نتیجه باعث خشکی چشم می شوند. یک روش آسان برای کاهش سوزش ناشی از این کار ، استفاده از یک کمپرس گرم روی پلک ها برای چند دقیقه است. رطوبت ناشی از پارچه گرم باعث شل شدن روغن های مسدود شده در غدد و همچنین کاهش ناراحتی می شود.

یک دستمال تمیز را با آب گرم مرطوب کنید.

آب اضافی را خارج کرده و به مدت 5 دقیقه آن را روی پلک های خود قرار دهید.

آن را به آرامی روی پلکهای خود فشار دهید.

برای کاهش التهاب ، روزانه تکرار کنید.

3. آب بیشتری بنوشید: 

توصیه می شود روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید

نوشیدن مقدار زیادی آب و آبرسانی مهمترین عامل برای داشتن یک سبک زندگی سالم تر است. این عملکرد طبیعی تقریباً تمام اعضای بدن ، از جمله چشم ما را تضمین می کند. آب به چشم ها کمک می کند ، این باعث می شود که آنها به اندازه کافی اشک تولید کنند و از خشک شدن آنها جلوگیری می کند.

توصیه می شود روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید.

صبر نکنید تا وقتی که تشنه هستید مقداری آب بخورید زیرا ممکن است از قبل کم آب شوید. همیشه بطری آب در کنار خود داشته باشید و مرتباً بخورید.

4. صفحه رایانه خود را تنظیم کنید:

مانیتور صفحه نمایش خود را و همچنین روشنایی صفحه را در سطح راحتی تنظیم کنید

اگر مرتباً از رایانه استفاده می کنید، مطمئن شوید که مانیتور کامپیوتر به درستی در موقعیت قرار گرفته است تا فشار چشم را به حداقل برساند. باید در سطح چشم یا کمی پایین تر از آن باشد اما بیشتر یا کمتر از آن نباشد. علاوه بر این ، خیره شدن به صفحه رایانه تعداد دفعات چشمک زدن در هر دقیقه را محدود می کند ، طبق یک مطالعه جدید ، افرادی که به رایانه خود خیره شده اند 3 برابر کمتر از افراد دیگر چشمک می زنند.

مانیتور صفحه نمایش خود را و همچنین روشنایی صفحه را در سطح راحتی تنظیم کنید.

هنگام کار استراحت منظم کنید. هر ساعت ، 10 دقیقه استراحت کنید و کاری انجام دهید که شامل خیره شدن به صفحه نمی شود.

5- چشمان خود را تمیز نگه دارید:

تمیز کردن چشمها باعث جلوگیری از خشکی چشم می شود

بهداشت خوب هنگام درمان خشکی چشم مهم است، به خصوص اگر مدت طولانی است از خشکی چشم رنج می برید. با تمیز کردن پلک ها ، به خصوص لبه های پلک ، شما اساساً در حال از بین بردن کثیفی هایی هستید که می توانند با گذشت زمان ، غده های تولید کننده روغن را در چشم مسدود کنند. 3 مرحله برای تمیز نگه داشتن چشم و جلوگیری از خشک شدن آنها باید دنبال کنید.

یک کاسه را با آب گرم جوش پر کنید و بگذارید تا خنک شود .

یک قاشق چایخوری سود بیکربنات (جوش شیرین) را اضافه کنید.

یک پد پنبه تمیز را درون محلول فرو کنید و پلک ها و مژه های خود را پاک کنید.

هر بار این روند را با استفاده از یک پنبه تمیز تکرار کنید.

این کار را هر روز به مدت یک هفته انجام دهید.

6. برش های خیار بمالید:

خیار به دلیل داشتن آب زیاد ، می تواند چشم ها را مرطوب کند

همه ما آن را دیده ایم و تعجب کرده ایم که چرا بسیاری از افراد در فیلم ها در طول کارهای روزمره خیار خود را بر روی چشم خود قرار می دهند، و اکنون در نهایت به سؤالات ما پاسخ داده می شود. مطالعات نشان داده اند که خیار می تواند تورم اطراف چشم را کاهش داده ، آنها را هیدراته کند و غدد تولید کننده روغن را در چشم تقویت کند. به دلیل داشتن آب زیاد ، می توانند چشم ها را مرطوب کرده و به پوست نفوذ کنند تا در ضمن تسکین خشکی چشم  ، آن را آبرسانی کنند.

2 برش خیار تازه بگیرید و آنها را روی چشم خود قرار دهید.

آنها را 15 دقیقه در آنجا نگه دارید ، تا زمانی که برش های خیار خشک شوند.

هفته ای دو بار تکرار کنید.

7. مصرف امگا 3 را دو برابر کنید:

مصرف امگا3 باعث بهبود خشکی چشم می شود

شکی نیست که اسیدهای چرب امگا 3 به طور کلی تأثیرات مثبت بر سلامتی دارند. مولکولهای موجود در امگا 3 بخشهای تشکیل دهنده غشای سلولی را تشکیل می دهند و در مبارزه با التهاب و ترویج تولید روغن طبیعی در غدد چشم نقش اساسی دارند .

طبق مطالعاتی که در حال حاضر در چشم پزشکی انجام شده است ، آنها دریافتند که پیشرفت قابل توجهی در بیمارانی که از سندرم خشکی چشم رنج می برند و امگا 3 را در رژیم های غذایی خود گنجانده اند ، وجود دارد.

می توانید مکمل ها را مصرف کنید یا آن را از طریق غذاهایی که سرشار از امگا 3 مانند سالمون ، ماهی تن ، تخم کتان ، دانه چیا ، سویا ، روغن کلزا و غیره هستند ، وارد رژیم غذایی خود کنید.

8- قطره روغن کرچک را امتحان کنید:

روغن کرچک باعث تسکین چشم های تحریک شده می شود

روغن کرچک تنها نوع روغن است که به عنوان نگهدارنده آب عمل می کند ، و آن را به یک داروی ایده آل برای خشکی چشم تبدیل می کند زیرا می تواند از تبخیر اشک جلوگیری کند. با استفاده از روغن کرچک برای خشکی چشم می توانید تسکین فوری دریافت کرده و ناراحتی را کاهش دهید.

روغن کرچک باعث تسکین چشم های تحریک شده نیز می شود. باعث کاهش احساس سوزش ، قرمزی و تورم ناشی از خشکی چشم می شود. روغن کرچک همچنین به دلیل خاصیت ضد باکتریایی خود می تواند عفونت های چشم را درمان کرده و از ورود باکتری ها به چشم جلوگیری کند.

درست قبل از خواب ، در حالی که دراز کشیده اید ، 1-3 قطره روغن کرچک را در هر چشم بریزید.

در حالی که چشمان شما بسته است ، روغن را به مدت چند دقیقه داخل چشم خود ماساژ دهید

حداقل 12 ساعت پس از استفاده از روغن کرچک لنزهای تماسی را به کار نبرید ، این باعث می شود چشم شما حساس شود.

هر شب درست قبل از خواب به مدت یک هفته تکرار کنید.

9. انگور بخورید:

رژیم غذایی غنی شده با انگور می تواند چشم ها را مرطوب کند

در تحقیقات انجام شده توسط انستیتوی ملی بهداشت مشخص شد که در افرادی که انگور می خورند و علائم خشکی چشم دارند ، علائم آنها بعد از یک هفته مصرف انگور کاهش قابل توجهی پیدا می کند. این تحقیق نشان می دهد که رژیم غذایی غنی شده با انگور می تواند چشم ها را مرطوب کند و می تواند شبکیه را از زوال نیز محافظت کند و در عین حال مراقبت عالی از چشم را نیز انجام دهد. علاوه بر آن ، انگور به دلیل دارا بودن آنتی اکسیدان زیاد ، میزان پروتئین التهابی را کاهش داده و استرس اکسیداتیو را در سیستم کاهش می دهد.

میزان توصیه شده انگور تقریباً یک فنجان در روز است.

یک شب خواب در فضای باز می تواند فعالیت ایمنی بدن ما را حداقل برای یک هفته تقویت کند

همه ما زمانهایی را به یاد می آوریم که کودک بودیم و از خواب متنفر بودیم ، در حالی که امروزه ما آن را دوست داریم و نمی توانیم به اندازه کافی از آن استفاده کنیم. با این حال ، به دلیل مواردی مانند استرس و بزرگسالی ، همه ما نمی توانیم به اندازه کافی بخوابیم. خبر خوب این است که می توان این را ثابت کرد! مطالعه دانشگاه کلرادو نشان داد افرادی که شب را در چادر می گذرانند به طور متوسط ​​10 ساعت می خوابند و 2 ساعت زودتر از آنچه در خانه بودند ، به رختخواب می رفتند.

در این مطلب به شما 6 دلیل برای اینکه چرا باید در بیرون از منزل بخوابید را برای شما بیان می کنیم:

1. شما در معرض نور طبیعی هستید

طبق مطالعه ای در دانشگاه کلرادو، قرار گرفتن در معرض نور طبیعی باعث تنظیم مجدد و تنظیم ساعت بدن شما خواهد شد.

اگر می خواهید شب های بی خوابی شما به پایان برسد ، در خارج از منزل و دور از تکنولوژی بخوابید.

گذراندن روزانه 2 ساعت در جنگل و بیشه فواید زیادی برای ما دارد

2. سطح ملاتونین شما تغییر می کند

این مطالعه نشان می دهد که نور مصنوعی از تلفن هوشمند یا رایانه شما می تواند سطح ملاتونین شما را کاهش دهد ، که این امر بر کیفیت خواب شما تأثیر می گذارد.

به همین دلیل باید سعی کنیم تا آنجا که ممکن است بیرون از منزل بخوابیم .

3. سطح ایمنی بدن شما افزایش می یابد

یک مطالعه در ژاپن نشان داد که گذراندن روزانه 2 ساعت در جنگل و بیشه فواید زیادی برای ما دارد. مزایایی از قبیل کاهش فشار خون ، غلظت کم کورتیزول ، ضربان نبض پایین و همچنین سطح بالاتر گلبول های سفید.

وقتی در جنگل ها وقت می گذاریم ، درختان از ما محافظت می کنند. علاوه بر این ،حتی یک شب خواب در فضای باز می تواند فعالیت ایمنی بدن ما را حداقل برای یک هفته تقویت کند!

4- عملکرد مغز و بدن شما بهبود می یابد 

مغز ما از اکسیژن زیادی استفاده می کند تا فعالیت خود را انجام دهد و ماهیچه های ما نیز عمل کند. هر چه اکسیژن بهتری تنفس کنیم ، برای ما بهتر است.

بنابراین ، خوابیدن در خارج از منزل فقط یک تجربه آرامش بخش و عاری از فناوری نیست بلکه برای بدن و مغز ما نیز خوب خواهد بود!

مغز ما از اکسیژن زیادی استفاده می کند تا فعالیت خود را انجام دهد

5- سطح استرس شما را پایین می آورد

بله، این یک چیز بزرگ است! با روشی که زندگی خودمان را می گذرانیم ، بیشتر ما بسیار استرس داریم. یک مطالعه نشان می دهد که حتی دیدن یک تصویر از یک درخت ، استرس شما را کاهش می دهد ، و دیدن یک درخت واقعی برای سلامت روان ما نیز سودمندتر خواهد بود. نه تنها این ، بلکه صدای بیرون از منزل نیز ما را آرام می کند و ویژگی های آرامش بخش دارد.

اگر گاه به گاه صدای حیوانات را نیز می شنوید، مطمئن هستیم که شما در یکی از آرامش بخش ترین مکان ها خوابیده اید!

6. هوای بی هوای بیشتری برای نفس کشیدن وجود ندارد

طبق مطالعات ، اگر در مطب کار می کنید و یا وقت زیادی را در مکانی بدون تهویه مناسب سپری می کنید ، احتمالاً میزان CO2 بدن شما زیاد است ، که باعث می شود دچار سردرد و مشکلات تنفسی شوید.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته

با توجه به آمار مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، حدود 610،000 نفر در سال تنها در ایالات متحده از مشکلات مربوط به قلب می میرند. مردان و زنان به علت دلایل مختلفی که با یک شیوه خاص ارتباط دارند، تحت تأثیر بیماری قلبی قرار دارند. با این حال، نشانه ها و هشدار های بسیاری وجود دارد که ما را در مورد مشکلات قلب مطلع می کند که باید بیشتر از آن آگاهی داشته باشیم.

در این مطلب علائم هشدار دهنده بسیار شایع قلب را جمع آوری کرده ایم که اگر باید به آنها توجه داشته باشید.

بعضی از زنان نیز گفته اند که قبل از حمله قلبی درد آرام ناگهانی را تجربه کرده اند

 

1. درد که به بازو گسترش می یابد

بسیاری از مردان درد در بازوی چپ را تجربه می کنند، در حالی که زنان در یک یا هر دو دست درد مشابه ی را تجربه می کنند. بعضی از زنان نیز گفته اند که قبل از حمله قلبی درد آرام ناگهانی را تجربه کرده اند. این اتفاق می افتد به این دلیل که درد از قلب شما به طناب نخاعی شما منتهی می شود که در آن بسیاری از اعصاب بدن شما هستند و مغز گیج می شود و فکر می کند که بازوی شما درد واقعی است.

سرفه می تواند نشانه ای از بیماری قلبی عروقی باشد

2. سرفه که قطع نمی شود

سرفه ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد و همچنین می تواند نشانه ای از بیماری قلبی عروقی باشد. سرفه مداوم که همراه مایع صورتی است که حاوی خون است، با نارسایی قلبی بسیار معمول است. با این حال،سرفه یک علامت زیرمجموعه از علامت بسیار جدی تر تنگی نفس است.

3. اضطراب شدید و غیر عادی

مطالعات متعدد نشان داده است افرادی که از شدت اضطراب در اوایل زندگی خود رنج می برند مستعد ابتلا به بیماری های قلبی هستند. اضطراب می تواند به وسیله ی زندگی پر تنش و یا اختلالات مختلف از جمله اختلال هراس و اضطراب فوبی ایجاد شود. برخی از اثرات اضطراب بر روی قلب شما شامل تاکی کاردی، افزایش فشار خون و کاهش ضربان قلب است.

ادم محیطی این علامت بسیار رایج در میان بیماران مبتلا به بیماری قلبی است

4. تورم مچ پا و پاها

هنگامی که قلب شما پمپاژ خوبی ندارد، مایع از رگ های خونی شما به بافت های اطراف می رسد و پاهای شما به سادگی به دلیل گرانش، شایع ترین قسمت های آسیب هستند. این ادم محیطی نامیده می شود و بسیاری از افراد مبتلا به بیماری قلبی این علامت را ندارند. اما هنوز هم، این علامت بسیار رایج در میان بیماران مبتلا به بیماری قلبی است و شما باید به آن توجه کامل داشته باشید.

5. کاهش اشتها و احساس تهوع

بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری قلبی، کمبود اشتها و یا حالت تهوع را نشان می دهند، دلیل این امر، ایجاد مایع در اطراف کبد و روده است که باعث هضم مناسب می شود. این علائم معمولا با درد شکم همراه هستند و اگر همه آنها را با هم تجربه کنید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

6. بثورات پوستی یا لکه های غیر معمول

2 پروژه تحقیقاتی جداگانه که توسط مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی و مجله دانشکده قلب و عروق آمریکا انجام شده است نشان داد که اگزما و زونا از عوامل خطر بیماری قلبی هستند. افرادی که اگزما داشتند، 48٪ احتمال ابتلا به فشار خون بالا و احتمال داشتن کلسترول بالا را داشتند. علاوه بر این، افرادی که دچار تنگی نفس شده بودند 59٪ بیشتر از افراد مبتلا به این بیماری در معرض حمله قلبی بودند.

7. از دست دادن هوشیاری یا غش

احساس سرگیجه و از دست دادن هوشیاری در میان بیماران قلب بسیار رایج است. هنگامی که قلب خون را به خوبی خالی نمی کند، این به این دلیل است که جریان خون از یک شریان مسدود شده یا محدود شدن یک دریچه مسدود می شود. اگر تا به حال احساس تنگی نفس و مدت زمان کوتاهی را احساس کنید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید و قلب خود را بررسی کنید.

مشکلات قلب عروقی

9. رنگ پریدگی پوست و یا بنفش شدن پوست

این یکی از شایع ترین علائم نیست،اما وقتی به نظر می رسد، این به دلیل کاهش جریان خون و کاهش تعداد گلبول های قرمز است و می تواند نشانه ای از این باشد که قلب شما خون را به اندازه کافی پمپاژ نمی کند. شوک دلیل اصلی این علامت است و رنگ پریدگی می تواند در کل بدن یا قسمت خاصی از بدن مانند یک اندام ظاهر شود. با این حال، اگر شما متوجه شدید، نگران نباشید. بررسی کنید که آیا شما از شوک رنج می برید یا موضوع دیگری مانند کم خونی وجود دارد .

آب گریپ فروت یکی از راه های موثر برای کمک به درمان آبسه دندان است

آبسه دندان چرک‌هایی است که در ریشه دندان جمع شده و باعث عفونی شدن آن می‌شود و ممکن است در صورت درمان نشدن به موقع به تدریج به فضاهای عمقی مانند فضاهای اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی اطراف مغز راه پیدا کند و موجب انسداد راه‌های تنفسی، درگیری مغز و مننژیت (التهاب پرده مغز) و درگیری خون و حتی مرگ شوند.

بیشتر اوقات آبسه دندان در اثر پوسیدگی شدید دندان یا بیماری های لثه به وجود می آید. علاوه بر این، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، رژیم غذایی سرشار از شکر، کربوهیدرات و مواد غذایی چسبناک احتمال بروز این مشکل را افزایش می دهد.

از علائم آبسه دندان می‌تواند به درد هنگام جویدن غذا، افزایش حساسیت به غذاهای گرم، تغییر در طعم مواد، بوی دهان، تورم در گونه، مشکل بلع غذا، تب و غیره می‌باشد.

آبسه دندان باید توسط دندانپزشک درمان شود، اما تا پیش از مراجعه به پزشک شما می‌توانید با استفاده از روش‌ها و مراقبت‌های خانگی ناراحتی ناشی از این عفونت را کاهش دهد.

آبسه دندان باید توسط دندانپزشک درمان شود

درمان‌های خانگی که می‌تواند به درمان آبسه دندان کمک کند، عبارتند از:

درمان آبسه دندان با آب گریپ فروت موثر :

آب گریپ فروت یکی از راه های موثر برای کمک به درمان آبسه دندان است. آب گریپ فروت حاوی مقادیر بالایی از ویتامین C و سایر مواد معدنی است که به بدن ما کمک می کند تا با باکتری ها مبارزه کند. بنابراین، گریپ فروت نیز یکی از موثرترین درمان های خانگی برای آبسه دندان است.

1 گریپ فروت و 3 قاشق غذاخوری عسل آماده کنید.

گریپ فروت را در دستگاه آبمیوه گیری بریزید تا آب گریپ فروت خالص بدست آورید.

آب گریپ فروت را در یک لیوان بریزید، 3 قاشق غذاخوری عسل اضافه کنید و خوب مخلوط کنید. این مخلوط را بنوشید .

این مخلوط را هر روز برای کمک به درمان آبسه دندان، هرروز بنوشید.

درمان آبسه دندان با شستشو با روغن : 

یک قاشق غذاخوری روغن زیتون خالص داخل دهانتان بریزید و آن را به مدت 15 دقیقه داخل دهان بچرخانید؛ اما قورت ندهید. سپس آن را تف کرده و دهانتان را با آب ولرم آب بکشید. این کار را به مدت یک ماه 2 بار در روز و با معده خالی انجام دهید.

درمان آبسه دندان با روغن نارگیل:

حدود 15 میلی لیتر روغن نارگیل آماده کنید.

آنرا در حفره های دهان بریزید.

پس از 15 دقیقه، روغن نارگیل را بیرون بریزید و دهان خود را با آب نمک بشورید.

شما باید از روغن نارگیل دوبار در روز، صبح هنگام بیدار شدن و در شب قبل از رفتن به رختخواب استفاده کنید.

هر روز با روغن نارگیل غرغره کنید، تا آبسه دندان را درمان کنید.

لطفا توجه داشته باشید که خرید روغن نارگیل خالص و با کیفیت بالا بسیار مهم است.

سیر برای درمان آبسه‌ی دندان خیلی خوب است

درمان آبسه دندان با سیر :

سیر به خاطر خواص آنتی‌بیوتیکی و ضدالتهابی‌اش فوق‌العاده است. سیر برای درمان آبسه‌ی دندان خیلی خوب است، چون کاملا موثر است، برای جلوگیری از گسترش عفونت و تسکین درد نیز مفید است. یک حبه سیر را درون دهان‌تان بگذارید. آن را با دندان‌هایتان له کنید و بجوید تا درد ساکت شود. به‌طور جایگزین اگر از آن لذت نمی‌برید، نصف قاشق چای‌خوری پودر سیر را با نمک ترکیب کنید. به مدت ۱۰ دقیقه آن را روی محل آبسه بگذارید و سپس با استفاده از دهان‌شویه دهان را شست‌وشو دهید.

درمان آبسه دندان با جوش شیرین :

جوش شیرین یک انتخاب به صرفه برای درمان خانگی آبسه دندان است و این احتمال وجود دارد که در آشپزخانه همه خانه‌ها یافت شود.

جوش شیرین برای از بین بردن پلاک در دهان عالی است و خواص آنتی باکتریال نیز دارد.

• نصف قاشق چای خوری جوش شیرین و کمی نمک را در نصف فنجان آب حل کنید.

• این محلول را تا ۵ دقیقه در دهان بگردانید و بعد بیرون بریزید.

• این عمل را چندین بار تکرار کنید تا محلول تمام شود. این کار را روزی ۲ مرتبه تکرار کنید.

درمان آبسه دندان با چای سیاه کیسه‌ای:

چای سیاه یکی دیگر از روش‌های درمان آبسه دندان می‌باشد، چای سیاه دارای تانن است که به کاهش درد، التهاب کمک می‌کند.

علاوه بر این حاوی آنتی اکسیدان ها است که به مبارزه با عفونت کمک می‌کند و بهداشت دهان و دندان را ارتقا می‌بخشد.

یک عدد چای کیسه‌ای را درون آب گرم قرار دهید، سپس آب آن را استخراج کنید.

حال چای کیسه را به مدت چند ساعت یا یک شب بر روی دندان آسیب دیده قرار دهید.

سپس دهان خود را با یک محلول آب نمک شستشو دهید.

این روزش را یک بار در روز تکرار کنید.

جوش شیرین یک انتخاب به صرفه برای درمان خانگی آبسه دندان است

درمان آبسه دندان با کمپرس سرد:

کمپرس سرد به کاهش درد و تورم کمک می‌کند. برای استفاده از این درمان خانگی:

چند تکه یخ را در حولهٔ خشک بپیچید.

کمپرس را روی پوست صورت، نزدیک محل عفونت نگه دارید.

گذاشتن کمپرس نزدیک محل عفونت را در فاصله‌های ۱۵ دقیقه‌ای انجام بدهید.

این عمل را می‌توانید روزی چند بار تکرار کنید.

درمان آبسه دندان با دهانشویه‌ی چای شنبلیله:

تخم شنبلیله سرشار از فایده‌های متعدد برای سلامتی است. بسیاری از مطالعات علمی ثابت کرده‌اند که شنبلیله حاوی خواص درمانی و ضد باکتریایی است که به درمان بسیاری از ناراحتی‌ها و همچنین مشکلات دهان و دندان کمک می‌کند.

ابتدا کمی آب داخل قابلمه‌ای کوچک بریزید و آن را روی شعله‌ای با حرارت متوسط بگذارید. بعد از ۳-۴ دقیقه تخم شنبلیله‌ی آسیاب شده را به آن بیفزایید و خوب هم بزنید. بعد از حدودا ۲ دقیقه آن را از روی شعله بردارید و داخل لیوان بریزید. گلوله‌ی پنبه‌ای را در آن فرو کنید آب اضافی‌اش را بچلانید و بعد آن را روی دندان یا لثه‌ی دردناک‌تان بگذارید و اجازه‌ دهید یک یا دو دقیقه بماند. این فرایند را چند بار در روز تکرار کنید.

درمان آبسه دندان با عسل:

برای استفاده از این درمان، مراحل زیر را دنبال کنید:

دندان هایتان را به صورت معمول مسواک کنید.

سپس مقداری عسل را در ناحیه آبسه دندان قرار دهید.

10 دقیقه صبر کنید و دهان خود را با آب بشورید.

این درمان کمک می کند تا باکتری ها از بین بروند و با التهاب مبارزه می کند.

با این حال، شما باید توجه داشته باشید که فقط عسل در لثه قرار گیرد. عسل نباید به دندانها زده شود.

چای سیاه یکی دیگر از روش‌های درمان آبسه دندان می‌باشد

درمان آبسه دندان با سرکه سیب:

سرکه سیب یک روش برای درمان آبسه دندان می‌باشد، زیرا دارای خواص ضد التهابی و ضد عفونی کننده است که باعث کاهش درد و التهاب می‌شود.

یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را درون دهان خود قرار دهید و چند دقیقه درون دهان خود تکان دهید و سپس بیرون بریزید، حال دهان خود را با آب گرم بشورید، این روش را چند بار در روز تکرار کنید

روش دیگر یک قاشق چای خوری سرکه سیب را در یک لیوان آب مخلوط کنید و دو بار در روز بنوشید.

درمان آبسه دندان با روغن آویشن:

روغن آویشن غلیظ و طبیعی است و می‌تواند انگل‌ها را از بین ببرد، با باکتری‌ها مقابله کند و تورم را کاهش دهد. به چند روش می‌توانید از این درمان خانگی استفاده کنید:

روغن آویشن را با تکه‌ای پنبه یا گوش‌پاک‌کن، به‌طور مستقیم روی ناحیهٔ آسیب‌دیده استفاده کنید.

چند قطره روغن آویشن را در لیوان کوچکی آب ریخته و دهان‌شویهٔ روغن آویشن درست کنید.

تا روزی سه بار می‌توانید از روغن آویشن استفاده کنید.

فشار خون دارای یک میزان ماکزیموم و یک میزان مینیموم می‌باشد

نیروی فشاری وارده به دیواره سرخرگها (با ورود خون بداخل سرخرگها در اثر پمپاژ قلب)، فشارخون نامیده میشود. به عبارتی دیگر فشار خون یعنی فشاری که خون در هر انقباض عضله قلب به دیواره سرخرگها وارد می‌کند.

فشار خون دارای یک میزان ماکزیموم (فشار خون سیستولی) و یک میزان مینیموم (فشار خون دیاستولی)می‌باشد. در هنگام تعیین و گزارش فشار خون هر دو میزان باید ذکر شود. این میزانها بیشتر بر حسب میلیمتر جیوه (در عوام سانتیمتر جیوه) گزارش می‌شود. گزارش فشار خون بصورت عدد کسری است که صورت آن فشار خون سیستولی یا ماکزیمم و مخرج آن فشار خون دیاستولی یا مینیمم می‌باشد. مثل ۸۰/۱۲۰

سنجش فشار خون در منزل، یکی از مهم ترین اصولی است که به کمک یک دستگاه سنجش فشار خون امکان پذیر است.

سنجش فشار خون برای تشخیص های پزشکی، درمان و پیشگیری بیماری ها حائز اهمیت است. لازم است نواسانات فشار خون و میزان خیلی پایین یا بالای آن در افراد دارای بیماری های مرتبط با فشار خون مدام کنترل شود. برای این منظور می توان از انواع دستگاه فشار خون کمک گرفته و این فاکتور مهم در سلامتی را اندازه گیری کرد.

انواع دستگاه فشار خون : 

اگرچه اساس کار تمامی مدل های دستگاه فشارسنج خون یکی می باشد، با این وجود انواع مختلفی از این ابزار کاربردی و مفید در بازار عرضه شده است که برخی مدل های آن از دیرباز مورد استفاده بسیاری از خانواده ها بوده است. چند نمونه از مدل های رایج دستگاه فشارخون به شرح زیر می باشد :

فشارسنج خون دستگاهی است برای اندازه‌گیری فشارخون افراد

دستگاه فشار خون جیوه ای : می توان گفت این مدل دقیق ترین و جزو اولین دستگاه ها برای سنجش فشارخون می باشد که از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است. در این دستگاه ستونی حاوی جیوه وجود دارد که برای اندازه گیری فشار خون فرد تغییر می کند. فشارسنج جیوه ای میزان خطای بسیار پایین و دوام بالایی دارد و به همین دلیل دستگاه فشار سنج جیوه ای بین پزشکان از محبوبیت زیادی برخوردار است.

نیروی فشاری وارده به دیواره سرخرگها فشارخون نامیده میشود

فشار سنج عقربه ای: این مدل از فشارسنج ها پر مصرف ترین و متداول ترین دستگاه سنجش فشار خون می باشد. فشارسنج عقربه ای دارای یک کیسه باد می باشد که توسط یک تلمبه پر می شود تا جایی که با وارد آوردن فشار بر روی شریان ها آن ها را می بندد. در این دستگاه فنردار، فشار هوا باعث حرکت عقربه روی صفحه می شود و به این صورت فشار خون را نشان می دهد.

اکثر مانیتورهای فشار خون نیز در زمان ضربان قلب شما را بررسی می کنند

فشار سنج دیجیتالی: یکی از جدیدترین انواع فشارسنج می باشد که به دلیل کاربری آسانی که نسبت به سایر انواع دارد با استقبال فراوانی از سوی خانواده ها مواجه شده است. فشارسنج دیجیتالی دارای یک مانیتور و یک کیسه باد می باشد و فشار خون را به شکل دیجیتالی در زمان کوتاه و دقت بالا محاسبه می کند.

علاوه بر این طبقه بندی، می توان بر اساس طرز استفاده از دستگاه فشارخون نیز آن ها را به دو دسته دستگاه فشار خون مچی برای بستن روی مچ و سنجش فشار خون از روی شریان های مچ و یا دستگاه فشار خون بازویی که روی ساعد، باز و بسته می شوند، تقسیم کرد.

هنگام خرید دستگاه فشار سنج به نکات زیر دقت کنید:

دقت دستگاه فشارسنج: مهمترین ویژگی این دستگاه ها «مقدار دقت» آن است. اگر به هر نحوی دستگاه شما دقت درست را نشان نمی دهد، این مورد می تواند سلامتی شما را به خطر بیاندازد. اطمینان حاصل کنید که دستگاه شما به مانند: “یک دکتر خانگی” برایتان عمل می کند.

ضمانت نامه فشار سنج: در هنگام خرید فشار سنج دیجیتالی به ضمانت نامه آنها نیز توجه کنید و اینکه آیا خدمات پس از فروش دارند یا خیر.

میزان حافظه فشار سنج دیجیتال: میزان حافظه نگهداری اطلاعات بسیار مهم است. اکثر موارد بهتر است فشار سنج شما توانایی نگهداری حداقل یک ماه اطلاعات اندازه گیری شده را داشته باشد.

بازو یا مچ دست: هر دو محل به درستی فشار خون فعلی را تشخیص می دهند، اما مدل هایی که بر روی بازو بسته می شوند به طور کلی نتایج دقیق تری را نشان می دهند. در واقع، انجمن قلب آمریکا توصیه می کند که مدل های بازویی به دلیل آنکه در سطح ارتفاعی مناسب نسبت به قلب قرار دارند، بهتر است بیشتر مورد استفاده قرار گیرند.

میزان باطری فشار سنج دیجیتال: میزان موجود بودن باطری و دوام آن نیز بسیار مهم است و اینکه آیا باطری های این دستگاه را پس از اتمام دوره عمرشان می توان تهیه کرد یا خیر. نداشتن باطری باعث می شود که هنگام استفاده فشارسنج را به برق وصل نمایید.

کاف دستگاه فشار سنج: به اندازه کاف فشار سنج توجه داشته باشد. اندازه کاف نادرست باعث نشان دادن فشار نادرست توسط دستگاه می شود. اینکه فشار سنج مچی است یا بازویی، در انتخاب اندازه کاف تاثیر دارد. بعضی از کاف های فشار سنج برای استفاده هر نوع اندازه بازو یا مچ دستی طراحی می شوند. قبل از خرید اندازه بازو یا مچ خود را اندازه گیری نمایید تا در خرید بتوانید اندازه مناسب را انتخاب نمایید.

ضربان قلب و ضربان قلب نامنظم: اکثر مانیتورهای فشار خون نیز در زمان ضربان قلب شما را بررسی می کنند و ضربان قلب نامنظم را در هنگام انجام آزمایش فشار خون تشخیص می دهند. این ویژگی ای بسیار ارزشمند است، زیرا می تواند نظارت دقیقی بر سلامت عمومی فرد داشته باشد.

کالیبراسیون: لازم بعد از یک یا دو سال دستگاه خود را کالیبره کنید، این باعث می شود نتایج دقیق تری در هر بار استفاده نشان داده شود.

هنگام گرفتن فشار حرف نزنید و پاها کراس اور (روی هم) نباشد

توصیه هایی برای گرفتن فشار خون:

۱- حداقل ۵ دقیقه قبل از گرفتن فشار خود استراحت نمایید.

۲- حداقل ۳۰ دقیقه قبل از گرفتن فشار، از مصرف سیگار ، چای و قهوه اجتناب نمایید.

۳- برای گرفتن فشار صحیح حتما باید دست، عریان بوده و در سطح قلب روی تکیه گاه مناسب قرار گیرد.

۴- برای بار اول، هم فشار خون دست راست و هم دست چپ گرفته شود و دستی که فشار خون بالاتر دارد از این به بعد مبنای اندازه گیری فشار خون قرار می گیرد.

۵- سعی کنید روزی بیش از یکبار فشار خود را نگیرید. چندین بار گرفتن فشار خون و وسواس بخرج دادن باعث ایجاد اضطراب در شخص خواهد شد.

۶- هر بار فشار خود را با ذکر تاریخ ثبت نمایید.

۷- هنگام گرفتن فشار حرف نزنید و پاها کراس اور (روی هم) نباشد.

طرز استفاده از دستگاه فشارسنج  عقربه ای و جیوه ای:

قسمت بالای بازو برهنه باشد.

اگر فشار خون فرد را در حالت نشسته اندازه می گیرید، دست راست او را بر روی میز قرار دهید.

دستگاه فشارسنج را نزدیك بازویی كه میخواهید فشار خون را اندازه بگیرید قرار دهید. اگر هوایی درون كیسه لاستیكی بازوبند باشد بوسیله پیچ تنظیم هوای پمپ دستگاه، هوای كیسه را تخلیه كنید و سپس بازوبند فشارسنج را به دور بازوی راست فرد ببندید. بازوبند نباید خیلی محكم یا خیلی شل به دور بازو بسته شود.

لبه تحتانی بازوبند باید 3- 2 سانتیمتر بالاتر از چین آرنج (گودی بین ساعد و بازو) باشد.

فاصله گیرنده فشار خون با فرد معاینه شونده نباید بیش از یك متر باشد.

اگر از فشارسنج جیوه ای استفاده میشود، ستون جیوه در وضعیت عمودی و در مقابل چشم معاینه كننده قرار گیرد.

پیچ مخزن جیوه را باز كنید. در فشارسنج های عقربه ای نیازی به این كار نیست.

سطح جیوه در زمانی كه هیچگونه فشاری به فشارسنج وارد نمی شود، دقیقاً باید روی صفر باشد.

در صورت استفاده از فشارسنج عقربه ای عقربه باید روی صفر قرار گیرد.

نبض مچ دست را با انگشتان اشاره و میانه حس كنید.

برای اندازه گیری صحیح فشار خون در ابتدا سطح Peak inflatin (حداكثر سطح باد كردن بازوبند) را محاسبه كنید. یعنی ابتدا پس از بستن بازوبند به دست راست فرد معاینه شونده،

با یك دست نبض مچ همان دست را لمس كنید و با دست دیگر پیچ پمپ لاستیكی را ببندید و بصورت متوالی و سریع روی پمپ فشار آورید و آنقدر كیسه هوای بازوبند را باد كنید تا دیگر نبض مچ دست حس نشود در همان زمان سطح جیوه را كه در ستون جیوه بالا آمده است یا عددی كه عقربه روی آن قرار گرفته است (عدد قطع نبض) را در ذهن خود بخاطر بسپارید.

سپس پیچ پمپ را كاملاً باز كرده و سریعاً باد بازوبند را تخلیه كنید. بعد 30 میلی متر جیوه به آن عدد بدست آمده اضافه كنید. بنابراین حداكثر سطح باد كردن بازوبند بدست می آید.

سعی کنید روزی بیش از یکبار فشار خود را نگیرید

اندازه گيری با استفاده از دستگاه الكترونيكی:

بازوبند را در قسمت بالا و دور بازو قرار دهيد و ببنديد و دستگاه را با دكمه Power يا Start روشن كنيد.

با فشار دكمه مخصوص، كاف به طور خودكار باد مي شود. بعد از اينكه بازوبند به قدر كافی باد شد، به طور خودكار و به تدريج فشار بازوبند كاهش می يابد.

به صفحه نمايشگر دستگاه نگاه كنيد تا اعداد فشار خون را ببينيد. اين دستگاه با كاهش فشار بازوبند اعداد سيستول و دياستول را روي صفحه نمايشگر نشان خواهد داد تا جايي كه بر روی اين دو عدد ثابت می شود.

دكمه Exhaust (تخليه هوا) را فشار دهيد تا هوای بازوبند كاملا خارج شود.

اگر می خواهيد اندازه گيری را تكرار كنيد، يك دقيقه قبل از باد كردن مجدد بازوبند، منتظر بمانيد.

علائم افیوژن پریکارد به اندازه و سرعت تجمع مایع بستگی دارد

قلب توسط یک دیواره عضلانی عمودی به دو نیمه راست و چپ تقسیم می‌شود. نیمه راست مربوط به خون سیاهرگی و نیمه چپ مربوط به خون سرخرگی است. هر یک از دو نیمه راست و چپ نیز مجددا بوسیله یک تیغه عضلانی افقی نازکتر به دو حفره فرعی تقسیم می‌شوند. حفره های بالایی که کوچکتر و نازکتر هستند بنام دهلیز موسوم بوده و دریافت کننده خون می‌باشند. حفره‌های پایینی که بزرگتر و ضخیم‌ترند بطن های قلبی هستند و خون دریافتی را به سایر اعضاء بدن پمپ می‌کنند. پس قلب متشکل از چهار حفره است: دو حفره کوچک در بالا (دهلیزهای راست و چپ ) و دو حفره بزرگ در پایین (بطنهای راست و چپ).

آب آوردن قلب همان تجمع مایع در فضای اطراف قلب است. آب آوردن قلب یک مشکل جدی است که توانایی قلب برای عملکرد مناسب را با مشکل مواجه می‌کند. این مشکل که به آن افیوژن پریکارد نیز می‌گویند، می‌تواند ناشی از یک بیماری، عفونت، صدمه یا جراحی باشد. برخی از داروها و شیمی‌درمانی نیز می‌توانند باعث تجمع مایعات در اطراف قلب شوند.

در حالت معمول میزان مایع اطراف قلب کمتر از ۵۰ میلی لیتر خواهد بود. اگر تجمع مایع به صورت آهسته صورت گیرد ، پرده پریکارد در اطراف قلب به تدریج کشیده می شود و به این ترتیب می توان تا ۲ لیتر مایع را در خود جای دهد ، بدون اینکه علامت خاصی برای فرد ایجاد نماید. بعضی از بیماران ممکن است احساس وجود یک فشار ثابت را درون قفسه سینه خود احساس کنند ، یا علایم ناشی از وارد آمدن فشار بر احشای مجاور در فرد خود را نشان دهد ، مانند وارد آمدن فشار بر نای و لوله تراشه .

قلب ما توسط یک غشاء نازک دو طرفه به نام پرکارد احاطه شده است

علایم آب آوردن قلب :

علائم افیوژن پریکارد به اندازه و سرعت تجمع مایع بستگی دارد. افیوژن‌هایی که به آهستگی تجمع می‌یابند، در ابتدا بی‌علامت هستند؛ تجمع قابل ملاحظه مایع پریکاردی ممکن است با احساس فشار روی قفسه سینه و نیز علائم مرتبط با فشار بر روی ساختمان‌های مجاور، همراه باشد.

در صورت بروز نشانه های افیوژن پریکارد، این نشانه ها به صورت زیر خواهند بود:

– کوتاه شدن نفس یا دشواری در نفس کشیدن ( تنگی نفس)

– ناراحتی در وقت نفس کشیدن در حالت دراز کش (ارتوپنه orthopnea)

– درد قفسه سینه ، معمولاَ پشت استخوان جناغ یا در سمت چپ قفسه سینه که وقتی نفس کشیده می شود غالباَ بدتر می شود و وقتی بیمار می نشیند،به جای دراز کشیدن ، بهتر می شود.

– سرفه

– تب خفیف

– تندی تپش قلب

آب آوردن قلب همان تجمع مایع در فضای اطراف قلب است

علل آب آوردن قلب :

ممکن است آب آوردن آبشامه ی قلب وقتی اتفاق افتد که راه جریان یافتن مایعات پریکارد مسدود شده باشد یا وقتی خون درون پریکارد انباشته شده باشد، هنوز معلوم نیست .

– نارسایی قلبی

– عفونت های ریه

– بیماری های لایه های جنب نظیر عفونت های ویروسی، باکتریایی و سل

– تومورهای ریه

– استعمال دخانیات و قلیان

– تومورهایی مختص فضای جنب(بر اثر استنشاق آزبست توموری به نام آزیستور ایجاد می شود.)

– سرطان ریه

– افزایش سن

– بیماری های مزمن

– داشتن اختلال های ایمنی و مصرف برخی داروها که موجب کاهش دفاع بدن می شود.

افیوژن‌هایی که به آهستگی تجمع می‌یابند، در ابتدا بی‌علامت هستند

تشخیص آب آوردن قلب :

اولین گام در جهت تشخیص این مشکل یک معاینه پزشکی عمومی توسط پزشک است. دکتر با کمک استتوسکوپ به ضربان قلب بیمار گوش می‌دهد. اگر قلب توسط مایعات احاطه شده باشد، صدای غیر طبیعی به نظر می‌رسد که صدا از راه دور می آید،از طرف پزشک شنیده می‌شود. اگر مایع بیش از حد در اطراف قلب وجود داشته باشد. پس از بررسی، آزمایشات خاصی برای بیمار جهت بررسی بیشتر تجویز می‌شود.

اشعه ایکس: اشعه ایکس قفسه سینه اولین آزمایش است که به شناسایی این مشکل کمک می‌کند. اگر قلب به وسیله مایعات احاطه شده باشد شکل کلی قلب بزرگ مشاهده می‌شود.

اکوکاردیوگرام: این روش رایج ترین روش تشخیصی است که برای تشخیص پریکارد ایفیوژن استفاده می‌شود. از طریق این آزمایش، پزشک قادر به بررسی تصاویر واقعی قلب است. قلب محصور شده توسط مایع بین لایه‌های پریکارد تغییر یافته است، عملکرد قلب کاهش یافته و ممکن است حفره‌های قلب تغییر پیدا کنند.

الکتروکاردیوگرام: الکتروکاردیوگرام برای مطالعه الگوهای تغییر یافته سیگنال‌های الکتریکی که از طریق قلب داده می‌شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. الگوهای تشخیصی این بیماری به دلیل فشار روی قلب به علت افزایش حجم سیال تولید می‌شود.

آزمایش خون: در مورد تأیید شرایط پزشکی در بیمار، پزشک ممکن است برای تشخیص علت اصلی این مشکل آزمایش خون تجویز کند.

سایر تست های تشخیصی: تست هایی مانند توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی همچنین می‌توانند این وضعیت را تشخیص دهند. با این حال، این آزمایش‌ها معمولا برای تشخیص این مشکل استفاده نمی‌شود.

در پریکارد مقدار محدودی مایع اضافی جای می گیرد بدون آنکه مشکلی ایجاد شود

عوارض آب آوردن قلب: 

در پریکارد مقدار محدودی مایع اضافی جای می گیرد بدون آنکه مشکلی ایجاد شود. لایه درونی پریکارد از یک لایه منحصر به فرد تشکیل شده که به قلب می چسبد. لایه بیرونی ضخیم تر است و فقط کمی خاصیت کش سانی دارد. وقتی مقدار زیادی مایع در این فضا جمع می شود، پریکارد به درون و به سمت قلب اتساع می یابد. وقتی افیوژن پریکارد بر قلب فشار می آورد، اتاق های پمپاژ کننده قلب دیگر به طور کامل پر نمی شوند و یک یا چند عدد از این اتاقک ها به طور ناقص روی هم می خوابند. این حالت را در اصطلاح تامپوناد tamponade می گویند که سبب ضعف گردش خون شده و اکسیژن ناکافی به بدن می رسد. در صورت عدم درمان ، تامپوناد مهلک است.

پریکاردیکتومی عبارت از برداشتن تمام یا یک بخش از پریکارد است

درمان آب آوردن قلب:

درمانی که برای آب آوردن قلب در نظر گرفته می شود، به شدت علایم و علل تجمع مایع اطراف قلب بستگی خواهد داشت . درمان دارویی و تخلیه مایع اطراف قلب برای این منظور انجام می شود. با درمان علت زمینه ای افیوژن پریکارد غالباً مشکل موجود اصلاح خواهد شد.

در صورتی که تامپوناد موجود نباشد یا تهدید فوری ناشی از تامپوناد وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است یکی از داروهای زیر را برای درمان التهاب پریکارد ناشی از آب آوردن قلب تجویز کند. تا التهاب به وجود آورنده افیوژن پریکارد از بین برود:

– آسپیرین

– داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایندومتاسین یا ایبوپروفن

– کلیشیسین (Colcrys)

اگر بیمار به این داروها عکس العمل نشان ندهد یا پس از درمان موفق به افیوژن راجعه پریکارد مبتلا شود، ممکن است پزشک یک کورتیکوستروئید مانند پردنیزون تجویز نماید.

اگر استفاده از داروهای ضدالتهاب سبب اصلاح مشکل نشد،اگر تامپوناد ایجاد شد یا اگر احتمال ایجاد تامپوناد موجود بود،احتمالاً کاردیولوژیست برای زهکشی مایع یا پیشگیری از انبار شدن مایع، یکی از روشهای زیر را توصیه خواهد کرد:

تخلیه مایع :

در صورت نیاز ممکن است پزشک با استفاده از یک سوزن و یک لولۀ کوچک، مایع اطراف قلب را خالی کند. به این عمل pericardiocentesis می‌گویند.

جراحی قلب باز :

گاهی اوقات ممکن است به جراحی نیاز باشد، به ویژه اگر در اثر آسیب ساختاری، در اطراف قلب خونریزی وجود داشته باشد. تخلیه مایعات به داخل شکم نیز می‌تواند یک گزینۀ درمانی باشد.

برداشتن پریکارد:

پریکاردیکتومی pericardiectomy عبارت از برداشتن تمام یا یک بخش از پریکارد است. این رویه معمولاَ در درمان افیوژن راجع به پریکارد به رغم زهکشی با کاتتر انجام می شود. بدون پریکارد قلب می تواند به خوبی انجام وظیفه نماید.

چسباندن لایه ها به یکدیگر:

با استفاده از رویه ای با نام اسکلروز بین پریکاردی intra pericardial sclerosis محلولی درون فضای میان دو لایه پریکارد تزریق می شود که اساساً لایه ها را به هم می چسباند. در صورتی که بیمار دچار افیوژن راجعه پریکارد باشد یا در صورتی که افیوژن به علت سرطان ایجاد شده باشد از این رویه استفاده می شود.

بسیار مهم است که متخصص اورولوژی نوع و محل کیست‌های کلیه را بررسی کند

کیست یک محوطه بسته با غشایی مجزا است، که عموما سلول های تشکیل دهنده آن با بافت اطراف خود متفاوت می باشند. کیست می تواند شامل مواد نیمه جامد، مایع و حتی گاز باشد. در صورتی که مایع داخل کیست چرکی شود، آبسه تشکیل می شود. کلیه یکی از ارگان های بدن است که به طور شایع دچار کیست می شود. در واقع کیست کلیه حاصل ازدیاد سلولی سلول های پوششی (اپی تلیال) کلیه و تجمع مایع در آنها هستند.

کیست کلیه می تواند در هر جایی از کلیه تشکیل شود، هم چنین تشکیل کیست در کلیه می تواند بصورت ارثی و مادرزادی (بیماری کلیه پلی کیستیک) و یا غیر ارثی (کیست ساده) باشد.

کیست ها گاهی یک یا دو عدد در کلیه بوجود می آیند و اندازه آنها کوچک می باشند و بندرت ممکن است عارضه ای به کلیه برساند. این نوع کیست ها را کیست های ساده می گویند. این کیست ها معمولا” در سنین بالا بوجود می آیند. ۵۰ درصد افراد بالای ۴۰ تا ۵۰ ساله دارای این کیست ها هستند. معمولا” کیست ها هیچگونه درمانی نیازندارند، مگراینکه کیست بزرگ شود و باعث درد یا آسیب کلیه شود، درغیراینصورت تخلیه کیست، ضرورت پیدا می کند.

علل ایجاد کیست کلیه چیست؟

پزشکان علت دقیق تشکیل کیست های ساده ی کلیوی را نمی دانند. به جز پیری، عوامل خطر دیگری برای ایجاد کیست های ساده کلیوی، وجود ندارد. جالب است بدانید، رژیم غذایی و سبک زندگی عواملی هستند که به نظر نمی رسند، بر ایجاد این نوع کیست ها تاثیر گذار باشند.

کیست های کلیوی ساده همراه با افزایش سن افراد، نسبتا شایع هستند. در واقع، تا ۲۵ درصد افراد بالغ بالای ۴۰ سال و نیمی از افراد بالای ۵۰ سال در مقطعی از زندگی به کیست های ساده کلیوی مبتلا می شوند. علاوه بر این، مردان بیشتر از زنان در خطر ابتلا شدن به کیست های کلیوی قرار دارند.

برای درمان کیست‌های بزرگتر می‌توان از اسکلروتراپی و جراحی استفاده کرد

علائم کیست کلیه

کیست ساده ممکن است هیچ علامتی از خود نشان ندهد. هر چند، اگر کیست بزرگ و یا عفونی شود، احتمالا علائم زیر نمایان خواهند شد:

تب

ایجاد درد در کمر یا ناحیه بین دنده‌ها و لگن

ایجاد درد در قسمت بالای شکم

تورم شکم

ادرار بیش از حد

وجود خون در ادرار

ادرار تیره

علائم بیماری کلیه پلی کیستیک عبارتند از:

ایجاد درد در پشت و کمر

فشار خون بالا

وجود خون در ادرار

آیا کیست کلیه خطرناک است؟

بسیار مهم است که متخصص اورولوژی نوع و محل کیست‌های کلیه را بررسی کند. اغلب نشانه‌هایی مانند ضخامت جدار کلیه، کلسیفیکاسیون و نامشخص بودن مرز کیست وجود دارد که به احتمال زیاد با سرطان کلیه در ارتباط هستند.

متخصص اورولوژی از یک سیستم درجه‌بندی به نام سیستم امتیازدهی بوسنیاک یا  Bosniak برای شناسایی کیست استفاده می‌کند. درجات بالاتر  بوسنیاک یا  Bosniak با افزایش احتمال سرطان کلیه در ارتباط است. کیست‌های درجه Bosniak 1 تقریباً همیشه خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند و اکثر کیستها را شامل میشوند .

کیست کلیه

تشخیص کیست ساده کلیوی :

بهترین ابزار تشخیصی برای کیست کلیه ، سونوگرافی است. سونوگرافی وسیله ای ارزان، در دسترس و بدون اشعه یونیزان بوده که حتی در خانم باردار نیز محدودیت استفاده ندارد. کیست ساده در سونوگرافی به صورت کیستی با شکل گرد یا بیضی با جدار نازک، صاف و بدون کلسیفیکاسیون (فاقدرسوب کلسیم در جدار کیست) است.

در صورت تایید ساده بودن کیست کلیه در سونوگرافی ‏(Simple Cyst)، به بررسی اضافه تری نیاز نمی باشد. در صورتیکه مشخصات فوق در سونوگرافی دیده نشود و یا هر گونه تردیدی راجع به ساده بودن کیست وجود داشته باشد، جهت تشخیص بهتر از سی تی اسکن با تزریق ماده حاجب بهره می گیریم.

هم چنین در بیمارانی که به علت نارسایی کلیه و بالا بودن کراتینین امکان تزریق ماده حاجب وجود ندارد، از MRI با تزریق گادالینیوم استفاده می شود.

انواع درجات کیست های ساده کلیوی :

کیست های ساده کلیوی بر اساس نمای ظاهری در سی تی اسکن به ٤ درجه تقسیم می شوند:

درجه اول:

تماما مشخصات کیست ساده را داشته و نیاز به اقدام اضافه ای ندارند.

درجه دوم:

کیست خوش خیم کلیوی که در بعضی موارد (مانند ضخامت دیواره و یا رسوب کلسیم در دیواره کیست) با کیست ساده کلیه، متفاوت می باشد. این گروه نیاز به اقدام جراحی نداشته، اما بهتر است به دقت پیگیری شوند.

درجه سوم:

جدار کیست کاملا ضخیم و نامنظم به همراه رسوب فراوان کلسیم در دیواره کیست است. ٥٠٪ این کیست ها در طول زمان، شانس ایجاد بدخیمی داشته و بهتر است از طریق جراحی خارج شوند. تصویر سمت چپ کیست درجه ٣ را نشان می دهد، که همانگونه که مشاهده می کنید از طریق جراحی از بدن فرد خارج شده است.

درجه چهارم:

سرطان کیستیک کلیه بوده و نیاز به درمان جراحی و خارج ساختن کامل کیست همراه با حاشیه کیست دارد. بسته به وسعت و محل کیست جراحی فوق می تواند بصورت پارشیل نفرکتومی (خارج سازی قسمتی از کلیه) و یا توتال نفرکتومی (خارج سازی تمام کلیه) باشد.

یک رژیم قلیایی به جای رژیم اسیدی، کلیه ها را تمیز می کند

درمان کیست :

اگر بتوان با سونوگرافی و سی تی اسکن و ام آر آی (MRI) به تشخیص دقیق کیست رسید، ابتدا پزشک در مورد مشکلات احتمالی که ممکن است کیست برای فرد ایجاد کرده باشد سوالاتی خواهد کرد.

مثلا این‌ که درد در ناحیه پهلو دارد یا خیر، یا سابقه‌ای از تب یا ادرار خونی دارد یا نه؟ اگر کیست فرد کوچک باشد و هیچ یک از علائم فوق را نداشته باشد، به احتمال زیاد اقدام درمانی خاصی نیز لازم نخواهد بود. فقط ممکن است پزشک صلاح بداند 6 تا 12 ماه بعد با سونوگرافی یا سی تی اسکن، اندازه یا احتمال رشد کیست را پیگیری نماید.

برای درمان کیست‌های بزرگتر می‌توان از اسکلروتراپی و جراحی استفاده کرد.

اسکلروتراپی: از اسکلروتراپی برای تخلیه کیست استفاده می‌کنند. در این روش، طی بی حسی موضعی، پزشک با استفاده از سونوگرافی، سوزن نازکی را وارد کیست کرده و مایع درون آن را تخلیه می‌کند. گاهی اوقات پزشک پس از تخلیه کیست، آن را با محلول الکل پر می‌کند تا از رشد مجدد آن جلوگیری کند. به احتمال زیاد پس از انجام این عمل می‌توانید در همان روز مرخص شوید.

عمل جراحی: اگر کیست باعث اختلال در عملکرد کلیه شود، نیاز دارید که با جراحی آن را خارج کنید. در حین انجام این عمل، شما بیهوش خواهید بود. جراح معمولا با استفاده از لاپاروسکوپی، کیست‌ها را از بین خواهد برد. ابتدا جراح کیست را تخلیه می‌کند، سپس دیواره‌های کیست را می‌سوزاند. پس از جراحی، احتمالا یک یا دو روز باید در بیمارستان بمانید.

یکی از درمان‌های کیست‌های کلیه، مصرف آب بیشتر است

درمان های خانگی برای کیست های کلیه:

مصرف رژیم غذایی شامل همه نوع غلات، سبزیجات تازه و میوه، تخم مرغ، شیر و کمی گوشت.

یکی از درمان‌های کیست‌های کلیه، مصرف آب بیشتر و پرهیز از مصرف نمک و گوشت قرمز و مواد لبنی بیش از حد

گیاهانی که به بهبود عملکرد کلیه ها کمک می کنند، مانند؛ گل گاوزبان، برگ قاصدک، زالزالک بری، پوریا، جینکو بیلوبا، چای سبز، لیمو علف (چای)، شیر خار، رهمانیا، جعفری، کرفس، درخت عرعر، Roship (نوعی چای)، عشبه بیابانی و توت می باشند.

یک رژیم قلیایی به جای رژیم اسیدی، کلیه ها را تمیز می کند. رژیم قلیایی می تواند شامل غذاهایی مانند سبزیجات تازه و میوه ها، آب لیمو، آب، برنج قهوه ای، سوپ میسو و آب میوه های سبز باشد. و رژیم غذایی اسیدی، شامل؛ مواد غذایی مانند شکر، گندم، لبنیات، گوشت قرمز، پرتقال، الکل، غذاهای کنسروی و فرآوری شده است.

توجه به نشانه های اولیه سرطان گلو از اهمیت ویژه ای برخوردار است

از نشانه های رایج برای ابتلا به سرطان گلو چه میزان اطلاع دارید؟ این سرطان خطرناک با  علائمی خاص خود را در بدن نشان میدهد. ابتلا به سرطان سر و گردن می تواند مانند سرماخوردگی باشد و التهاب و تورم در گلو گرفتگی بینی و گرفتگی صدا همراه باشد.

در شرایطی که سرطان گلو می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد، افراد سیگاری یا آنهایی که به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.

توجه به نشانه های اولیه سرطان گلو، همانند دیگر انواع سرطان از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا تشخیص زودهنگام می تواند احتمال موفقیت درمان را هرچه بیشتر افزایش دهد.

سرطان گلو یکی از انواع سرطان است که در حنجره و بخش‌های دیگر گلو رخ می‌دهد

نشانه های هشدار دهنده و علائم سرطان گلو :

علائم سرطان گلو متفاوت هستند اما هر کسی که بیش از ۲ هفته در معرض هر کدام از موارد زیر باشد باید به یک پزشک برای تشخیص مراجعه کند:

ایجاد مشکل در جویدن یا بلعیدن

گرفتگی صدا یا تغییرات عجیب در صدا

احساس درد در گلو

ایجاد توده یا زخم در دهان، گلو یا لب ها

لکه سفید یا قرمز در دهان

تنفس پر سر و صدا

اشکال در تکان دادن زبان یا فک

کاهش وزن غیر منتظره

ایجاد درد یا زخمی که درمان نمی شود یا خونریزی می کند

رطوبت بیش از اندازه، درد و یا جوش در هر نقطه از دهان یا لب

سرفه‌ مداوم (گاهی فرد خون هم بالا می‌آورد)؛

بسیار مهم است که به یاد داشته باشید، این ها علائم قطعی سرطان گلو نیستند و ممکن است دلایل دیگری مانند آلرژی یا عفونت باعث به وجود آمدن آن ها شده باشد.

انواع سرطان گلو :

چند نوع سرطان گلو وجود دارد. اگر چه تمام سرطان های گلو شامل رشد و تکثیر سلول های غیر طبیعی می شوند، پزشک شما باید نوع خاص آن را برای تعیین بهترین برنامه درمانی تعیین کند. دو نوع سرطان گلو عبارتند از:

– کارسینوم سلول سنگفرشی. این نوع سرطان گلو به سلولهای صاف بر روی گلو تاثیر می گذارد. این شایعترین سرطان گلو در ایالات متحده است.

– آدنوکارسینوم. این نوع سرطان گلو بر روی سلول های غدد لنفاوی تاثیر می گذارد و بسیار نادر است.

همراه با این دو نوع اصلی، سرطان گلو را می توان به دو نوع اضافی تقسیم کرد. یک نوع سرطان حنجره است که در حنجره و گلو ایجاد می شود. این شامل:

سرطان نازوفارنکس (قسمت فوقانی گلو)

سرطان اوروفارنکس (قسمت وسط گلو)

سرطان هیپوفارنکس (قسمت پایین گلو)

نوع دیگر سرطان حنجره بر حنجره یا صدا تاثیر می گذارد.

از علائم سرطان گلو التهاب و تورم در گلو،گرفتگی بینی و گرفتگی صدا می باشد

پیشگیری از سرطان گلو :

راه قطعی برای جلوگیری از سرطان گلو وجود ندارد، اما می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر خود انجام دهید از جمله:

سیگار نکشید

کاهش مصرف الکل

حفظ یک شیوه زندگی سالم با خوردن مقدار زیادی میوه ها، سبزیجات و گوشت کم چرب

کاهش وزن

کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی یا  HPV

علل بروز سرطان گلو :

مردان بیشتر از زنان در معرض خطر ابتلا به سرطان حنجره هستند. عادات خاصی در زندگی خطر ابتلا به سرطان گلو را افزایش می‌دهد از جمله:

سیگار کشیدن

مصرف زیاد الکل

سوء تغذیه

قرار گرفتن در معرض آزبست

بهداشت ضعیف دهان و دندان

سندرمهای ژنتیکی

ریفلاکس اسید معده به مری

سرطان گلو معمولا با انواع خاصی از عفونتهای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) همراه است. HPV از طریق جنسی انتقال پیدا می‌کند. با توجه به نظر مراکز درمانی سرطان آمریکا،عفونت پاپیلوما یک عامل خطر برای سرطانهای خاص حلق است.

سرطان گلو همچنین با انواع دیگر سرطان ارتباط دارد. در حقیقت، بعضی از افرادی که سرطان حلق در آنها تشخیص داده شده، سرطان مری، ریه یا سرطان مثانه در همان زمان در آنها تشخیص داده شده است. این شاید به خاطر این باشد که این سرطانها دارای عوامل خطر مشابهی هستند.

راه قطعی برای جلوگیری از سرطان گلو وجود ندارد

تشخیص سرطان گلو چگونه است؟

در ملاقاتی که با پزشک‌تان خواهید داشت؛ از شما در مورد سابقه‌ی بیماری‌ها و پرونده‌ی پزشکی‌تان و البته علائم و نشانه‌های بیماری سؤال خواهد شد. در صورتی‌ که، علائمی چون گلو‌درد، سرفه‌ی مداوم و گرفتگی صدا در شما وجود داشته باشد و توجیهی برای بروز آنها پیدا نکنید یا هیچ بهبودی در این علائم حاصل نشود باید احتمال ابتلا به سرطان در شما بررسی شود. برای تشخیص سرطان، نیاز به حنجره‌بینی (لارنگوسکوپی) مستقیم یا غیرمستقیم وجود دارد. احتمال دارد که پزشک، شما را به پزشک متخصص دیگری در زمینه‌ی تشخیص سرطان ارجاع دهد.

حنجره‌ بینی، دید بهتری از وضعیت گلو و حنجره‌ به پزشک می‌دهد. در صورتی‌ که در نتیجه‌ی آزمایش موردی غیرعادی دیده شود، برای بررسی‌های بیشتر به بیوپسی (برداشتن نمونه‌ای کوچک از بافت گلو) نیاز پیدا خواهید کرد. پزشک، یکی از انواع نمونه‌برداری‌های زیر را پیشنهاد خواهد کرد:

بیوپسی متعارف (Conventional biopsy): در این نوع از بیوپسی، پزشک بافتی کوچک از گلو را به‌عنوان نمونه برمی‌دارد. بیوپسی متعارف در اتاق عمل و با بی‌حسی عمومی انجام می‌شود.

بافت‌برداری آسپیراسیون (FNA): در بافت‌برداری آسپیراسیون، پزشک سوزنی باریک و ظریف را مستقیما وارد تومور می‌کند تا سلول‌های نمونه را بردارد.

بیوپسی آندوسکوپیک (Endoscopic biopsy): برای نمونه‌برداری در این روش، از یک لوله‌ی باریک و بلند استفاده می‌شود. پزشک این لوله را از طریق دهان، بینی یا ایجاد برش، وارد بدن می‌کند.

برای تشخیص سرطان نیاز به حنجره‌بینی مستقیم یا غیرمستقیم وجود دارد

درمان سرطان گلو :

شیوه درمان سرطان به میزان وسعت و عوامل دیگر بستگی دارد. در صورت کوچک بودن، تومور با جراحی قابل خارج کردن است. پس از آن به احتمال زیاد پزشک پرتو درمانی را توصیه خواهد کرد. پرتو درمانی سلول های سرطانی به جا مانده را هدف می گیرد.

اگر سرطان پیشرفته باشد، می توان از ترکیب جراحی برای حذف بخشی یا تمام حنجره، به همراه پرتودرمانی و شیمی درمانی استفاده کرد.

اگر عمل جراحی برای حذف حنجره اتفاق بیفتد، دیگر نمی توان به طور معمول صحبت کرد یا تنفس کرد. در عوض، از طریق یک سوراخ دائمی در گردن (استوم) تنفس صورت می گیرد و برای بهبود صدا معمولا نیاز به درمان بیشتری همراه خواهد بود. این ممکن است ایمپلنت را در گلو یا یک دستگاه الکتریکی که در برابر گلو قرار  می گیرد تا در تولید  صدا  موثر واقع شود.

پزشک اغلب می‌تواند چشم صورتی را با بررسی علائم و نشانه‌هایش تشخیص دهد

چشمان صورتی یا ورم ملتحمه، قرمزی و التهاب غشای پوشاننده سفیدی چشم و غشای قسمت داخلی پلک می باشد. این غشاها به باکتری ها، ویروس ها، عوامل آلرژی زا، مواد محرک، عوامل سمی و بیماری های زمینه ای داخل بدن واکنش نشان می دهند. ورم ملتحمه باکتریایی و یا ویروسی در بین کودکان شایع تر است.

عارضه ورم ملتحمه چشم زمانی بروز می‌کند که غشاء مخاطی نازک و شفاف ملتحمه که سطح داخلی پلک‌ها و بخش سفید کره چشم را پوشانده، ملتهب و قرمز می‌شود.

علائمی که در یک یا هر دو چشم فرد مبتلا به این بیماری دیده می‌شود، عبارتند از:

خارش یا سوزش

اشک و آبریزش بیش از حد از چشم

تغییر رنگ سفیدی چشم به صورتی

افزایش حساسیت به نور

احساس حضور چیزی مثل شن ریزه در چشم

افزایش ترشحات چشم و قی کردن

متورم شدن پلک‌ها

تشخیص چشم صورتی :

پزشک اغلب می‌تواند چشم صورتی را با بررسی علائم و نشانه‌هایش، تشخیص دهد اگر چه ممکن است معاینه اسلیت لامپ (slit lamp) مورد نیاز باشد. در برخی از موارد با ابزاری مانند گوش پاک کن مقداری از ترشحات از چشم برداشته شده و برای آنالیز و تعیین علت آن به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.

چشمان صورتی قرمزی و التهاب غشای پوشاننده سفیدی چشم می باشد

چه بیماری هایی باعث چشمان صورتی می شوند؟

– بیماری های روماتیسمی مانند: آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز سیستمیک

– بیماری کاوازاکی و بیماری های التهابی روده نظیر کولیت اولسراتیو و بیماری کورون

– بیماری چشم صورتی آلرژیک: تماس با گرده گیاهان و دیگر مواد حساسیت‌زا در افرادی که حساسیت فصلی و دیگر انواع حساسیت به مواد را دارند، باعث واکنش آلرژیک در چشم و ابتلا به این نوع از بیماری چشم صورتی خواهد شد.

– بیماری چشم صورتی باکتریایی: عفونت اغلب توسط باکتری‌های استافیلوکوک یا استرپتوکوک از طریق پوست یا سیستم تنفسی فرد به چشم راه پیدا می‌کند. حشرات، تماس فیزیکی با افراد ناقل این باکتری، رعایت نکردن مسائل بهداشتی و دست زدن به چشم با دست‌های آلوده، استفاده از مواد آرایشی آلوده و یا مشترک، لوسیون صورت غیربهداشتی و لنزهای تماسی افراد دیگر باعث عفونت و ایجاد این نوع بیماری خواهند شد.

– بیماری چشم صورتی یا کونژکتیویت شیمیایی به سبب تماس چشم با مواد حساسیت‌زای محیط، تحریک‌کننده‌هایی مانند آلودگی هوا، کلر در استخر شنا و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خطرناک فرد را مبتلا و بیمار می‌سازد.

تماس با گرده گیاهان و دیگر مواد حساسیت‌زا باعث بروز چشم صورتی آلرژیک می شود

راه های درمان بیماری چشم صورتی

چشم صورتی باکتریایی با پماد، قرص یا قطره چشمی آنتی بیوتیک که عفونت را از بین می‌برد، درمان می‌شود. بیشتر موارد چشم صورتی هیچ درمان خاصی ندارند، فقط باید اجازه دهید ویروس دوره‌اش را بگذراند که معمولا چهار تا هفت روز طول می‌کشد. علائم چشم صورتی آلرژیک باید به محض این که منبع آلرژی زا برداشته شد و آلرژی درمان شد، بهبود یابد.

چشم صورتی شیمیایی نیاز به شستشوی فوری چشمها به مدت پنج دقیقه و مراجعه فوری به پزشک دارند. روش درمانی بیماری چشم صورتی شیمیایی شستشوی چشم با محلول نرمال سالین است. افراد مبتلا به این نوع از بیماری عموماً باید از استروئیدهای موضعی استفاده کنند. آسیب‌های شدید شیمیایی مثل سوختگی بر اثر اسیدپاشی، ازجمله موارد اضطراری پزشکی بوده که به زخم شدن، آسیب دیدن چشم و کاهش بینایی، یا حتی کوری منجر می‌شوند. در صورت ورود هر نوع ماده شیمیایی به چشم، باید چشم بلافاصله با آب فراوان شسته شود.

اگر بیماری چشم صورتی بر اثر استفاده از لنزهای تماسی بوجود آمده باشد، بنا به تشخیص پزشک، تا زمان بهبودی کامل نباید از لنز تماسی استفاده شود. همچنین چشم‌پزشک ممکن است لنزی از نوع دیگر تجویز کرده و یا استفاده از محلول ضدعفونی را برای شستشوی لنزها توصیه کند. همچنین استفاده نکردن از لنز قبلی، از بازگشت مجدد بیماری جلوگیری می‌کند.

چشم صورتی باکتریایی با قطره چشمی آنتی بیوتیک درمان می‌شود

درمان های خانگی بیماری چشم صورتی:

پماد طبیعی : برای تهیه پماد طبیعی چشم ابتدا آب را بجوشانید سپس چای کیسه ای بابونه، شکوفه های گل همیشه بهار و سیاه دانه را با آب مخلوط کنید تا به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشند. در مرحله بعدی آب اضافه چای کیسه ای با مواد دیگر داخل کیسه توری قرار دهید سپس عسل را به مواد اضافه کرده و سپس این محلول را می توانید برای درمان بیماری چشم صورتی استفاده کنید.

چای سیاه : چای سیاه یک درمان خانگی عالی برای بیماری چشم صورتی است، زیرا حاوی تانن است که به کاهش خارش و التهاب کمک کرده، همچنین بیوفلاوونوئید موجود در چای با ویروس و عفونت باکتریایی مقابله می‌کنند.

برای درمان با چای سیاه، چای کیسه‌ای را در آب جوش دم کرده و آن را در حدود ۱۰ دقیقه بر روی چشم بیمار قرار می‌دهند. این عمل سه تا چهار بار در روز انجام می‌شود. استفاده از چای سبز و چای بابونه نیز در این روش معمول است.

چای سیاه یک درمان خانگی عالی برای بیماری چشم صورتی است

کمپرس سرد: برای رفع این مشکل چندین بار در روز به مدت 15 دقیقه روی چشم از کمپرس سرد استفاده کنید و علاوه بر آن، برای یافتن بهترین روش کنترل آلرژی، بهتر است با پزشک مشورت کنید

محلول سالین : (محلول نمکی)می‌توانید با یک محلول سالین خانگی، از عفونت چشم خلاص شوید. شست‌وشو با محلول نمکی، التهاب و خارش چشم‌ها را از بین می‌برد.

محلول نمکی، ترشحات عفونی چشم‌ها را پاک و عفونت را کنترل می‌کند و به این‌ترتیب مانع از گسترش عفونت می‌شود.

۱. یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب مخلوط کنید.

۲. محلول را بجوشانید و صبر کنید تا کاملا خنک شود.

۳. از آن برای پاک کردن چشم‌ها استفاده کنید.

۴. این درمان خانگی را روزی چند بار انجام بدهید.

نکته: در صورت امکان از آب مقطر استفاده کنید چون آب شیر ممکن است حاوی مواد شیمیایی و ناخالصی باشد.

چای سبز: چای سبز غنی از اسید تانیک است که می‌تواند عفونت را در نطفه خفه کند. چای سبز از خارش چشم‌ها جلوگیری می‌کند و پف زیر چشم را کاهش می‌دهد. همچنین حاوی انواع مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌ است که به سلامت کلی چشم‌ها کمک می‌کند.

۱. دو عدد چای سبز کیسه‌ای ‌را به‌مدت چند ثانیه در آب گرم خیس کنید.

۲. کیسه‌ها را از آب خارج کنید و آب اضافی را بگیرید، سپس هم لیوان چای و هم کیسه‌های چای را در یخچال قرار بدهید تا سرد شوند.

۳. ابتدا با استفاده از چای سرد چشمان‌تان را شست‌و‌شو بدهید.

۴. سپس کیسه‌های چای سرد و مرطوب را به‌مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی چشم‌های بسته‌ی خود قرار بدهید.

۵. این‌ کار را سه بار در روز تکرار کنید تا زمانی که علائم عفونت از بین بروند.

تخم کتان: تخم کتان جزو نباتات الیافی و قابل خوردن است که از روغن آن استفاده می‌شود. این دانه‌های کوچک می‌تواند برای کاهش احساس خارش در چشم مورد استفاده قرار بگیرند. تخم کتان همچنین التهاب را کاهش داده و درد چشم را تسکین می‌دهد. یک فنجان آب بردارید و آن را بجوشانید. یک قاشق پر از دانه‌های کتان را به آب اضافه کنید و سپس به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه صبر کنید و در نهایت آب اضافی را خالی کنید. حالا، تمام محتویات ظرف را در یک تکه پارچه‌ی تمیز پخش کنید و به طور مستقیم آن را روی چشم بگذارید. این فرآیند را ۲ تا ۳ بار در روز برای از بین بردن درد تکرار کنید.

فیزیوتراپی درمان دردهای سوزشی پشت است

درد گردن و سوزش بين دو كتف از علائم ديسك گردن است كاربران رايانه با ورزش‌های ايزومتريك از ديسك گردن پيشگيری كنند. دیسک گردن یک غضروف بین مفصلی دو مهره مجاور گردن را شامل میشود. در اثر فشارهای مکانیکی و حرکات ایجاد شده به تدریج دیسک های گردن دچار تغییراتی شده که از حالت نرمال خود خارج و در نهایت سبب بیرون زدگی دیسک میشود.

یک دسته از علائم شامل علائم ناشی از فشار بر روی ریشه‌های عصبی و دوم فشار بر روی نخاع می‌باشد. علائم فشار بر روی ریشه‌های عصبی گردن انتشار یابنده بوده و از گردن و شانه به سمت اندامهای فوقانی منتشر می‌شود.

بیمار غیر از درد احساس بی حسی یا خواب رفتگی در دست دارد و برخی بیماران دچار احساس کاهش قدرت دستها می‌شوند و از سوی دیگر، بعضی از بیماران در اولین بار متوجه اختلال در حرکات ظریف دستها هنگام نوشتن می‌شوند.

درد ناحیه گردن، سپس سر، شانه‌ها و بین دو کتف از دیگر علائم دیسک گردن می باشند. برای برخی بیماران حرکات گردن بخصوص خم شدن گردن و حرکت سر به عقب بسیار دردناک است و همچنین بعضی بیماران هنگام خم کردن سر به جلو احساس برق گرفتگی در تمام ستون فقرات می کنند.

درد گردن و سوزش بين دو كتف از علائم ديسك گردن است

كاربران كامپيوتر و افرادی كه در موقعيت شغلی خود ناچار به نگاه داشت سر در يك وضعيت ثابت هستند، با انجام ورزش‌های ايزومتريك گردن از بروز ديسك گردن جلوگيری كنند.

در بيماراني كه دچار علائم ناشی از فشار بر روی ريشه عصبی می شوند در مرحله اول درمانهای طبی شامل استفاده از گردن بند داروهاي ضد التهابی و سرانجام ورزش‌های گردن توصيه می شود.

فیزیوتراپی درمان دردهای سوزشی پشت است. وجود این دردها در اثر درهم تنیدگی فیبرهای عضلات پشت کتف بنام عضلات رومبوئید ایجاد میشود و تنها راه درمان این درهم تنیدگی ها فیزیوتراپی است.

اكثر بيمارانی كه دردهای ناشی از فشار عصبی دارند با اين درمانها بهبود می يابند، ولی بيماران مقاوم به اين درمانها نيازمند اعمال جراحی هستند و در مقابل بيماران دارای علائم فشار بر روی نخاع بدون قيد و شرط نيازمند عمل جراحی هستند كه عمل جراحی سبب تخليه و كاهش فشار بر روی عصب می شود.

درمان ديسك گردن به دو تكنيك عمل جراحي از جلو پشت گردن صورت مي گيرد كه معمولا براساس وضعيت ديسك و تجربه و راحتي دست پزشك جراح انجام مي‌شود.

دیسک گردن یک غضروف بین مفصلی دو مهره مجاور گردن را شامل میشود

كاربران كامپیوتر، حسابداران، خیاطان و آرایشگران و افرادی كه امور دفتری دارند از افراد مستعد به دیسك های گردن هستند و از آنجا كه دیسكهای گردن در این افراد شایع‌تر است لذا این افراد باید ورزشهای گردن بویژه ورزشهای ایزومتریك به طور مرتب و روزانه انجام دهند تا عضلات گردن و شانه آنها تقویت شوند و از دیسك گردن جلوگیری شود.

افراد شاغل كه معمولا در اكثر مواقع سرشان در یك وضعیت قرار دارد، این افراد در مراحل اولیه قبل از ایجاد علائم و درد در ناحیه گردن و سوزش ناحیه بین دو كتف باید ورزش كنند.

ورزش های ایزومتریک گردن : 

انجام ورزش مخصوص دیسک گردن و ورزش های تقویتی ایزومتریک (استاتیک) نیازمند استفاده از فیبرهای عضلانی است، اما در این حالت فیبرها بلند یا کوتاه نمی شوند (برای مثال فشار دادن یک جسم ثابت). حرکتهای ورزش دیسک گردن به این دلیل مهم هستند که امکان انجام آنها به سادگی برای همه افراد وجود دارد و در این حالت نیازی به استفاده از ابزار ها و تجهیزات خاص نیست.

تمرینات ایزومتریک به تمریناتی گفته می‌شود که موجب انقباض استاتیک عضله می‌شود اما در ظاهر مفصل مربوطه هیچ حرکتی ندارد. به زبان ساده‌تر در این تمرینات، طول عضله هیچ تغییری نمی‌کند. با انجام تمرینات ایزومتریک گردن می‌توانید عضلات گردن خود را تقویت کنید. به مرور زمان شما می‌توانید میزان فشار وارده در این تمرینات و مدت زمان انجام آن را افزایش دهید.

با انجام ورزش‌های ايزومتريك گردن از بروز ديسك گردن جلوگيری كنند

– کف دستان خود را روی پیشانی خود بگذارید و سر و دستان خود را به سمت یکدیگر فشار دهید. این حالت را 5 ثانیه نگه دارید و سپس عضلات خود را شل کنید. این تمرین را 3 بار تکرار کنید.

– برای ورزش گردن کف دست خود را در یک سمت سر بر روی شقیقه قرار دهید. سر خود را فشار دهید و از سطح فشار مساوی بین دست و سر استفاده کنید. اجازه ندهید که سر شما حرکت کند و بطور منظم نفس بکشید. این وضعیت را برای 10 ثانیه حفظ کنید، استراحت کنید، و برای 3 تا 5 بار در هر طرف تکرار نمایید

– دستان خود را در پشت سرتان قلاب کنید. سعی کنید سرتان را به سمت عقب خم کنید و به طور همزمان با دستان خود در برابر این حرکت مقاومت کنید و در جهت مخالف نیرو وارد کنید. این حالت را برای 5 ثانیه نگه دارید و هنگامی‌که 5 ثانیه تمام شد، عضلات خود را به آرامی‌ شل کنید.

– در آخرین حرکت تقویت عضلات گردن، شما باید دست راست خود را روی گیجگاه سمت راست سر قرار دهید. سعی کنید گردن خود را به سمت راست بچرخانید (چانه به سمت شانه‌ی سمت راست بچرخد) و با دست خود در برابر این حرکت مقاومت کنید. این حرکت را بر سمت دیگر نیز انجام دهید. هر حالت را برای 5 ثانیه نگه دارید و هنگامی‌که 5 ثانیه تمام شد، عضلات خود را به آرامی ‌شل کنید.

کاربرد پلی سومنوگرافی برای تشخیص طیف گسترده ای از اختلالات خواب است

اختلالات شایع خواب شامل بی خوابی، خواب‌آلودگی زیاد روزانه و خستگی، اختلالات تنفسی هنگام خواب، اختلالات حرکتی هنگام خواب و اشکالات رفتاری هنگام خواب، در درصدی از افراد جامعه به شکلی مهم و آزاردهنده، دیده می شود.

توجه نکردن به اختلالات خواب و درمان نکردن آنها نه تنها به کارآیی پایین افراد، بلکه به تبعات قابل توجه جسمی و عصب روانشناختی منجر می شود، چنانچه هر یک از ما درجاتی از اختلالات خواب را تجربه می کنیم، ممکن است ارزیابی از سوی متخصص اختلالات خواب و اقدامات تشخیصی و درمانی در مورد ما ضرورت بالینی جدی داشته باشد.

تست خواب یا پلی سومنوگرافی یک روش تشخیصی برای درمان اختلالات تنفسی خواب است که در مراکز درمانی و توسط نیروی متخصص انجام می شود. برای انجام تست خواب بیمار یک شب را در آزمایشگاه خواب سپری می کند و علایم پزشکی و تنفسی فرد توسط دستگاه ثبت می شود. آزمایشگاه خواب مکانی مجهز است که برای خواب طبیعی بیمار طراحی شده و دارای تخت، تلویزیون و سرویس بهداشتی است. انجام تست خواب برای تجویز فشار مناسب در دستگاه سی پپ ضروری است.

اين آزمون يك روش تشخيصی جهت بررسی قطعی تنفس در حين خواب و تشخيص انواع قطعی تنفس از هم می باشد. بررسی خرخر، وضعيت خوابيدن بيمار و عمده علل بروز اختلالات خواب با اين روش قابل تشخيص می باشد.

تست خواب یک روش تشخیصی برای درمان اختلالات تنفسی خواب است

مواردی که توسط پلی سومنوگرافی تشخیص داده می شود 

کاربرد پلی سومنوگرافی برای تشخیص طیف گسترده ای از اختلالات خواب مانند:

آپنه مرکزی خواب، آپنه انسدادی خواب، اختلالات قطع تنفسی مرتبط با خواب و سایر اختلالات تنفسی منسوب به خواب است.

اختلال رفتاری خواب REM یا سایر پاراسومنیاها (اقدامات و حرکات غیر طبیعی در هنگام خواب).

هایپرسومنیا ایدیوپاتیک، نارکولپسی، و سایر اختلالات بیش فعالی.

سندرم چرخه خواب و بیداری غیر ۲۴ ساعته، سندرم فاز خواب تاخیری (DSPS)، یا سندرم فاز پیشرفته و دیگر اختلالات ریتم شبانه روزی خواب و بیداری است.

دندان قروچه کردن( براکسیسم)،اختلال دوره ایی حرکتی اندام ها (PLMD)، سندرم پاهای بیقرار (RLS) و سایر اختلالات حرکتی مرتبط با خواب است.

تست خواب روش تشخيصی جهت بررسی قطعی تنفس در حين خواب است

موارد مورد نیاز برای تست خواب در کلینیک:

کارت شناسایی

پیژامه ،لباس خواب یا هر گونه لباس راحتی، ترجیحا با یک دکمه پایین جلو.

لوازم بهداشتی مانند مسواک، خمیر دندان، نخ دندان ، شانه یا برس

لباس برای روز بعد

داروهای مورد نیاز

کتاب ، مجله و یا هر چیزی برای مطالعه

اقدامات پیش از تست خواب

فرد لیست داروهای مصرفی خود را باید به متخصص خواب ارائه دهد تا در صورت نیاز بعضی از داروها را قطع کند. برخی از داروها را که می تواند به خواب فرد کمک کند ،میتواند مصرف کند.

تست خواب چگونه انجام می شود

انجام تست خواب

تست خواب بسیار ساده است و برای بیمار مشکلی را ایجاد نمی کند. تکنیسین خواب با نصب الکترودهایی بر روی سر فرد می تواند میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون را ثبت کرده و میزان فشار هوای بینی را به طور دقیق اندازه گیری کند. سنسورهای حساسی نیز بر روی چانه جهت سنجش قدرت عضلات چانه در خواب قرار می گیرد.

برای ضبط صدای خرخر نیز از یک میکروفون بسیار کوچک استفاده می شود. برخی از دستگاه های سنجش اختلالات خواب مجهز به کمربند روی شکم و سینه هستند که ریتم تنفسی فرد را ثبت می کنند.

اینگونه دستگاهها به گونه ای طراحی شده است که بیمار را اذیت نمی کند تا خواب طبیعی داشته باشد . تکنسین تا صبح، خواب و فعالیت های مغزی را با استفاده از نوار مغزی ثبت می کند

پس از تشخیص اختلالات تنفسی در خواب، تست خواب با استفاده از دستگاه سی پپ تکرار می شود. دستگاه CPAP می تواند فشار هوا را به مجاری تنفسی بیمار وارد کند، میزان فشار هوای مناسب در هر بیمار متفاوت است. برای تعیین فشار هوای مناسب هر بیمار یک دستگاه سی پپ به فرد متصل شده و فشار هوای وارده به مجاری تنفسی بیمار به تدریج افزایش پیدا می کند. افزایش فشار هوا به مجاری تنفسی تا زمان برطرف شدن وقفه های تنفسی ادامه یافته و مناسب ترین فشار هوا برای بیمار مشخص می شود.

انجام تست خواب

چهار نوع تست خواب داریم:

پلی‌ سومنوگرافی تشخیص در طول خواب ، یک مانیتورینگ اصلی برای خواب است که فعالیت های مختلفی مانند الگوی تنفس ، سطح اکسیژن خون ، ریتم قلب  و حرکات اندام را در زمان خواب ثبت می کند.

تست تشخیص تاخیری چند گانه خواب در طول روز (MSLT) برای تشخیص حمله خواب ( نارکولپسی ) و اندازه گیری میزان خواب آلودگی در طول روز استفاده می شود . این تست سرعت به خواب رفتن شما را در یک محیط ساکت در روز را بررسی می کند. هم چنین این تست سرعت و تعداد دفعاتی که شما وارد فاز REM  در خواب می شوید را اندازه می گیرد . برای اطمینان از دقت یافته ها ، این تست در صبح روز بعد از انجام تست پلی‌ سومنوگرافی شبانه انجام می شود.

ارزیابی پلی‌ سومنوگرافی و تیتراسیون CPAP در طول دو شب . در شب اول شما تحت ارزیابی کامل و بررسی های تشخیصی قرار می گیرید. اگر آپنه در خواب وجود داشته باشد ، شب دوم هم برای تعیین نیاز به درمان با  CPAP ( فشار مثبت دائمی هوا ) به مرکز مراجعه می کنید. CPAP دستگاهی است که از طریق ماسک های خاصی که برای بینی طراحی شده اند ، هوا را به درون راه های هوایی شما می فرستد.

ارزیابی پلی‌ سومنوگرافی و تیتراسیون CPAP در یک شب . این تست زمانی انجام می شود که آپنه در خواب متوسط تا شدیدی وجود دارد و یا شک قوی به آپنه در خواب در ساعات اولیه تست وجود داشته باشد . در این صورت نیمه ی دوم شب برای تیتراسیون CPAP و درمان آپنه استفاده خواهد شد .

پس از انجام یک تست خواب چه اتفاقی می افتد؟

تست خواب، صدها صفحه اطلاعات درباره خواب شما تولید می کند. این اطلاعات حاوی مقدار بسیار زیادی از جزئیات مهم خواب شماست.

معمولا حدود دو هفته طول می کشد تا متخصصین خواب تست شما را بررسی و تفسیر کنند. نتایج به شما کمک خواهد کرد که دکتر متخصص خواب، بهترین درمان را انتخاب کند تا شما بتوانید یک خواب خوب راحت داشته باشید.

ممکن است کیست بیکر به خودی خود برطرف شود

کیست بیکر (Baker cyst) یک برآمدگی است که بر اثر برجسته شدن و تجمع مایع مفصلی در پشت زانو ایجاد میشود. به ناحیه پشت زانو ناحیه پوپلیتئال هم میگویند و به همین خاطر نام دیگر این کیست، کیست پوپلیته یا پوپلیتئال است. ویلیام بیکر اولین کسی بود که این بیماری را توضیح داد. این عارضه معمولاً براثر آسیب‌دیدگی و بیماری‌های زمینه‌ای در مفصل زانو ایجاد می‌شود.

علل بروز کیست بیکر

مایع درون مفصل، به زانو کمک می‌کند تا زانو به نرمی حرکت کند. کیست بیکر زمانی ایجاد می‌شود که میزان این مایع زیاد شود. مایع اضافی مفصل، به پشت زانو هل داده می‌شود. دلایلی که این مایع اضافی ممکن است بر اثر آنها به وجود آید عبارتند از:

آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین نوع بیماری است که به همراه کیست بیکر دیده می‌شود.

پارگی غضروف نظیر پارگی مینیسک زانو

آسیب‌دیدگی یا تصادف

وجود عفونت در مفصل

بروز کیست پشت زانو در کودکان ممکن است به علت بیماری بورس باشد. بورس کیسه‌ کوچک حاوی مایع است که در میان استخوان و بافت نرم ایجاد می‌شود.

کیست بیکر یک برآمدگی است که بر اثر برجسته شدن در پشت زانو ایجاد میشود

علائم کیست بیکر چیست؟

علائم کیست بیکر در بعضی از موارد فقط ورم پشت زانو و یک درد مختصر در ناحیه زانو است. البته ممکن است درد ناشی از آسیب‌دیدگی اوليه هم از زمان وقوع مصدومیتی که باعث کیست بیکر شده است، هنوز در ناحیه زانو وجود داشته باشد. ممکن است شما یک برآمدگی نرم را مشاهده کنید که از پشت زانوی شما بیرون زده است. هر گونه فشار بر این برآمدگی یا هر تنشی که بر زانو وارد شود، باعث متورم شدن و بزرگ شدن اندازه آن می‌شود.

ممکن است کیست بیکر به خودی خود برطرف شود. در این حالت اندازه کیست بیکر به خودی خود کاهش پیدا کرده و یا در زیر پوست پاره می‌شود. وقتی که کیست در زیر پوست پاره می‌شود، مایع داخل آن توسط بدن جذب خواهد شد. البته در اغلب موارد، کیست بیکر بعد از پاره شدن خیلی زود دوباره تشکیل می‌شود. بنابراین بهتر است که برای درمان اصولی این عارضه، علت اصلی به وجود آمدن آن شناخته شود و تحت درمان قرار گیرد.

چگونه از ایجاد ورم در پشت زانو جلوگیری کنیم؟

– مفاصل زانو و بافت نرم را به آرامی قبل از انجام حرکات ورزشی یا شروع فعالیت گرم کنید و ماهیچه های خود را بکشید.

– پوشیدن کفش طبی مناسب برای فعالیت.

– پس از ورزش با انجام حرکات ملایم و پایدار بدن را سرد کنید.

– اگر زانو آسیب دید بلافاصله فعالیت خود را متوقف کنید یخ را برای درمان تورم استفاده کنید و از پزشک راهنمایی بخواهید.

علائم کیست بیکر در بعضی از موارد فقط ورم پشت زانو و یک درد مختصر در ناحیه زانو است

تشخیص کیست بیکر : 

پیش از شروع درمان باید تشخیص صحیح انجام شود. بیمار باید به محض مواجهه با برجستگی و ورم پشت زانو و درد و سفتی این مفصل به پزشک مراجعه کند. پزشک برای این که مطمئن شود که این برجستگی به کیست بیکر مربوط می‌شود، دستور انجام چند آزمایش را می‌دهد. تزریق مایع حاجب پس از آرتروگرام زانو، اولتراسوند یا ام آر آی به منظور تایید تشخیص کیست بیکر انجام می‌شود.

چه کسانی به کیست بیکر مبتلا می‌شوند؟

کیست بیکر عارضه‌ای است که در بین کودکان در سنین 4 تا 7 سال و بزرگسالان در سنین 35 تا 70 سال، بیشترین میزان شیوع را دارد. اما به طور کلی این عارضه در بزرگسالان شایع‌تر از کودکان است. اگر شما از قبل دچار مشکل یا بیماری خاصی در ناحیه زانو باشید، خطر بروز کیست بیکر در مورد شما بیشتر خواهد بود.

بروز کیست پشت زانو در کودکان ممکن است به علت بیماری بورس باشد

درمان کیست بیکر :

استراحت دادن به زانو یکی از گزینه‌های مهم درمان کیست بیکر است. برای این کار می‌توانید از عصا و چوب زیر بغل استفاده کنید.

برای کاهش درد و ورم از دارو‌های مسکن استفاده کنید.

در صورت بانداژ کردن اطراف زانو، باند را به حدی محکم کنید که ساق پا بی حس نشده و قسمت زیر باند ورم نکند.

در میزان وزن خود تعادل ایجاد کنید، زیرا اضافه وزن باعث وارد آمدن فشار به زانو می‌شود.

در محل احساس درد یخ قرار دهید.

به آرامی تمرینات ورزشی که باعث تقویت عضلات زانو شود را انجام دهید که از بروز علائم بکاهید.

به خصوص در شب، پا‌های خود را در سطحی بالاتر از بدن، قرار دهید.

در کودکان نیز به صورت خودبه خودی درمان می‌گردد.

جراحی:

برخی از متخصصین تخلیه مایع داخل کیست را به همراه تزریق استات هیدروکورتیزون پیشنهاد می‌کنند.

ممکن است جراحی انجام شود که بیشتر در موارد زیر مطرح است:

۱-کیست خیلی دردناک باشد

۲-کیست خیلی بزرگ باشد

کیست بیکر زمانی ایجاد می‌شود که میزان این مایع زیاد شود

دارو درمانی کیست بیکر : 

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی ممکن است جهت کاهش التهاب، یک داروی کورتیکواستروئید نظیر کورتیزون را به درون زانو تزریق کند. این کار می تواند درد را کاهش دهد اما همیشه از عود مجدد کیست پیشگیری نمی کند. در درمان ورم پشت زانو ( کیست بیکر) همچنین از روش های تزریق prp (پی ار پی) و اوزون تراپی برای کاهش درد والتهاب ناشی از آن استفاده می شود.

تمرین‌های کیست بیکر

حرکت‌های اصلاحی و تمرین‌های زیر معمولاً به بیماران مبتلا به کیست بیکر آموزش داده می‌شود. دقت داشته باشید که پیش از شروع این تمرین‌ها باید در مورد مناسب بودن آنها با متخصص فیزیوتراپی مشورت شود. این تمرین‌ها معمولاً 3 بار در روز و تنها به شرطی انجام می‌شود که باعث بروز علائم یا تشدید آنها نشود.

خم و راست کردن زانو

زانو را تا جایی که می‌توانید و درد تشدید نمی‌شود، خم و راست کنید. این حرکت برای بهبود حرکت زانو مفید است. این تمرین را 20 بار تکرار کنید.

انقباض استاتیک عضله‌های چهار سر

عضله جلوی ران (عضله‌های چهارسر) را با فشار دادن زانو رو به پایین و روی حوله قرار داده شده زیر زانو منقبض کنید. انگشتان را روی عضله‌های چهار سر داخلی بگذارید تا سفت شدن عضله در طول انقباض را حس کنید. 5 ثانیه در این حالت بمانید و 10 بار حرکت را با حداکثر شرکت ممکن و البته به شرط تشدید نشدن علائم تکرار کنید.

سندرم ترنر شایعترین اختلال کروموزومی در انسان است

سندرم ترنر (Turner Syndrome) یک ناهنجاری کروموزومی است که در سال ۱۹۳۸ توسط هنری ترنر (Henry Turner) کشف شد. سندرم ترنر فقط نوزادن دختر که به جای داشتن دو کروموزوم جنسی X تنها یک کروموزوم X یا دو کروموزومی که یکی از آنها ناقص است متولد می‌شوند. تقریباً ۱ طفل از ۲۵۰۰ طفل همراه با این بیماری تولد می‌شود.

سندرم ترنر شایعترین اختلال کروموزومی در انسان است. نوزادان دچار سندرم ترنر در معرض خطر بالایی برای مرگ در دوران نوزادی قرار دارند، بطوریکه ۹۸٪ از تمام جنین‌های مبتلا به این سندرم بطور خودبخود سقط می‌شوند. در صورت زنده ماندن زنان مبتلا اغلب کوتاه قد و نازا بوده، آمنوره اولیه دارند.

علائم سندرم ترنر : 

علائم در نوزادان شامل موارد زیر است:

• ورم دست ها و پاها

• پهن شدن گردن

ترکیبی از علائمی که ممکن است در زنان دیده شود، عبارتند از:

• رشد ناقص و یا عدم رشد در دوران بلوغ، شامل کم پشتی موها و کوچک ماندن سینه ها.

• قفسه سینه مسطح و صاف، همانند یک سپر

• افتادگی پلک چشم

• خشکی چشم ها

• ناباروری

• فقدان قاعدگی (آمنوره)

• کوتاهی قد

علت سندرم ترنر: 

علت بروز سندرم ترنر، رخداد “عدم انفصال” است. در طی تقسیم میتوز در هر والد رویداد عدم انفصال كروموزوم رخ داده كه طی آن گامت یا اووسیت یا اسپرماتوسیت نه كروموزوم ایکس و نه كروموزوم y دارند. حال اگر این گامت ها با گامت والد دیگر لقاح یابد (كروموزوم نرمال دارد). رویان تشكیل شده دارای 45 كروموزوم بوده و مونوزومی رخ می دهد.

زنان مبتلا به سندرم ترنر می توانند بواسطه تخمك اهدایی بچه دار شوند

چه عواملي باعث مي شوند تا شخص مبتلا به “سندروم ترنر” شود؟

بيماري ترنر نوعي ناهنجاري ژنتيكي است كه از هر 2500 نوزاد دختری كه متولد می شوند يكی مبتلا به اين سندروم است. در واقع “ترنر” نوعي اختلال رشد است كه با نارسايي “گوناد” و خوب كار نكردن تخمدان همراه است و در نهايت مي تواند منجر به تأخير بلوغ و نازايي و مشكلات ثانوي در بيمار شود.

بيماريهاي تيروئيد، بيماريهاي قلبي عروقي، بيماريهاي كليوي و ساير بيماريهاي مرتبط با خود ايمني در اين بيماران شيوع بيشتري دارد.

تابلو اصلي بيماري ترنر “كوتاهي قد” است كه در مقايسه با قد خانمهاي معمولي فرد مبتلا 20 سانتي متر كوتاهتر است.

عوارض سندرم ترنر

ο  آرتروز
ο آب مروارید
ο دیابت
ο بیماری تیروئیدی هاشیموتو
ο نقصان قلب
ο افزایش فشار خون
ο مشکلات کلیوی
ο عفونت های گوش میانی
ο چاقی
ο اسکولیوز (در نوجوانان)

تشخیص سندرم ترنر

سندرم ترنر در هر سنی می تواند تشخیص داده شود.اگر در آزمایشات پیش از زایمان، تجزیه کروموزوم ها انجام شود، ممکن است این بیماری را قبل از تولد تشخیص بدهیم. نوزادان دارای این سندرم، دارای دست ها و پاهای متورم می باشند.

آزمایشات زیر نیز ممکن است خواسته شود:

– آزمایش هورمون های خون (هورمون لوتئین LH و هورمون محرک فولیکول FSH )

– اکوکاردیوگرافی (برای بررسی ساختمان و عملکرد قلب)

– ام آر آی از قفسه سینه

– سونوگرافی از اندام های تناسلی و کلیه ها

– معاینه لگن

سندرم ترنر ممکن است، میزان استروژن موجود در خون و ادرار را تغییر دهد.

ترنر نوعي اختلال رشد است كه با نارسايي “گوناد” و خوب كار نكردن تخمدان همراه است

درمان سندرم ترنر: 

اگر چه سندرم ترنر یك ناهنجاری كروموزومی محسوب می گردد و درمان خاصی برای آن وجود ندارد اما چند روش درمانی خاص در اصلاح برخی از علائم مرتبط با این سندرم كمك خواهد كرد.

جایگزینی هورمون رشد ممكن است لازم باشد این عمل ممكن است به كودك كمك كند تا به قامت نرمال دست یابد. استروژن تراپی نیز در سن 12 یا 13 سالگی برای تحریك خصوصیات ثانویه جنسی آغاز می گردد تا دختران مبتلا به این سندرم همانند بالغین ظاهر نرمالی را داشته باشند. استروژن تراپی در درمان نازایی مفید نخواهد بود و استفاده از پمادهای واژینال برای پیشگیری از خشكی، خارش و درد در طی نزدیکی مفید خواهد بود.

گاهی اوقات جراحی قلبی برای اصلاح برخی از نقائص لازم است.  زنان مبتلا به سندرم ترنر می توانند بچه دار شوند بواسطه تخمك اهدایی و با روش لقاح خارج رحمی، تخم اهدایی برای ایجاد یك جنین مورد استفاده قرار می گیرد و در رحم افراد مبتلا جایگزین می گردد و در طول دوران بارداری مراقبتهای حمایتی انجام می گیرد و زنان ممكن است بارداری را تا موعد مقرر سپری كرده و حتی سیر زایمان را بطور طبیعی طی كنند.

سندرم ترنر یك ناهنجاری كروموزومی محسوب می گردد و درمان خاصی برای آن وجود ندارد

پیشگیری از سندرم ترنر: 

این ناهنجاری كروموزومی با مشكلات و عوارض بسیاری همراه است علاوه بر فقدان بلوغ جنسی اگر نقص قلبی شدیدی برای نوزاد مبتلا به سندرم ترنر حادث نشده باشد بسیاری از دختران مبتلا تا دوران بزرگسالی زنده می مانند.

در حدود 2 تا 5 درصد زنان مبتلا به این سندرم ، دارای مشكلات تخمدانی هستند. مبتلایان به این سندرم ممكن است در آینده از عوارضی مانند ناهنجاری های كلیه، فشار خون بالا، چاقی، دیابت، كاتاراكت، آرتریت و اسكلیوزیس رنج ببرند.

شما نیز با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود می‌توانید اسید اوریک خون را کاهش دهید

اسید اوریک ترکیب آلی از عناصر کربن، اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن به فرمول شیمیایی C۵H۴N۴O۳ می‌باشد. اسید اوریک یک فرآورده ی زائد حاصل از سوخت و ساز موادی به نام پورین‌ ها در مواد غذایی است. بیشتر اسید اوریک ساخته شده به وسیله ی بدن در خون حل می ‌شود و از طریق کلیه به درون ادرار دفع می ‌شود.اما گاهی بدن شما یا اسید اوریک زیادی تولید می‌‌ کند یا مقدار کمی از آن را دفع می‌ کند.

چرا اسیداوریک بالا می‌رود؟‌

اسیداوریک حاصل متابولیسم سلولی و در واقع متابولیسم پورین‌هاست؛ پورین‌ها گروهی از مواد است که در غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز و همچنین حبوبات وجود دارد. به همین دلیل، سطح اسید‌اوریک در افرادی که رژیم غذایی گیاهی دارند، پایین است. نداشتن رژیم غذایی مناسب و به دنبال آن چاقی، بی‌تحرکی و ابتلا به سندرم متابولیک یعنی بالا بودن قند، چربی و فشار خون می‌تواند از عوامل بالا رفتن اسیداوریک خون محسوب شود.

بیشتر اسید اوریک ساخته شده بوسیله بدن در خون حل می‌شود و از طریق کلیه به درون ادرار دفع می‌کند. اما گاهی بدن شما یا اسید اوریک زیادی تولید می‌‌کند یا مقدار کمی از آن را دفع می‌کند. مصرف الکل و غذاهایی که حاوی مقدار زیادی پورین است و غذاهایی چون گوشت قرمز، ماهی، میگو، احشای داخلی نظیر کله پاچه، مغز، جگر، دنبلان، تخم ماکیان و نیز غذاهایی که سطح متوسطی از پورین دارند مثل مارچوبه، گل کلم، اسفناج، ریواس، لوبیاها، قارچ و عدس، سطح اسید اوریک را بشدت بالا می برند.

بالا بودن اسید اوریک خون(هیپراوریسمی) در ابتدا ممکن است علائمی نداشته باشد. اما در صورت عدم درمان می تواند به این عوارض منجر شود:

نقرس

سنگ های اسید اوریکی در مجاری ادراری

رسوبات اسیداوریکی در کلیه ها

رسوبات اسید اوریکی در بافت های نرم

اسیداوریک حاصل متابولیسم سلولی و در واقع متابولیسم پورین‌هاست

تشخیص افزایش اوره در خون : 

آزمایش و معاینه مفصل

آزمایش مایع مفصلی

سنجش مقدار اسید اوریک خون

رادیوگرافی مفصل (که ممکن است نرمال باشد)

در صورت لزوم بیوپسی از مفصل

پیشگیری از افزایش سطح اسید اوریک :

کنترل کردن وزن بدن و کاهش وزن به آرامی.

مصرف روزانه میوه های تازه، سبزی، محصولات سبوس دار و حبوبات .

مصرف روزانه لبنیات کم چرب.

توجه کردن به پورین موجود در مواد غذایی.

اجتناب از خوردن احشا و ماهی های کنسرو مانند ساردین در روغن.

مصرف نکردن بیش از 100 گرم گوشت، سوسیس، ماهی و مرغ در روز .

مصرف نکردن مشروبات الکلی.

خوردن مواد غذایی کم چرب.

نوشیدن روزانه مایعات کم کالری مانند آب، چای و آب میوه طبیعی.

درمان‌ برای کاهش‌دادن میزان اسید اوریک خون : 

اسید اوریک بالا در بسیاری از افراد ایجاد علامت نمی کند، یعنی با وجود آن که میزان اسید اوریک در آزمایش خون، کمی بالاتر از حد طبیعی دیده می شود، اما در شخص، نشانه ها و عوارض اسید اوریک بالا یعنی عوارض کلیوی یا مفصلی را نشان نمی دهد. در چنین شرایطی نیاز به اقدامات درمانی ویژه ای وجود ندارد و فقط با گرفتن رژیم غذایی نه چندان سخت، سطح اسیداوریک کاهش می یابد.

شما نیز با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود می‌توانید اسید اوریک خون را کاهش دهید.

* کاهش دادن وزن تا حد طبیعی

* اجتناب از مصرف غذاهای حاوی مقادیر زیاد پورین مثل انواع گوشت‌ها

* قطع مصرف داروهایی که ممکن است اسید اوریک خون را بالا ببرند تحت نظر پزشک

پزشک شما به خصوص در صورتی که با این اقدامات اسید اوریک خون کاهش نیابد، ممکن است با انجام برخی از آزمون‌های تشخیصی به دنبال بیماری‌هایی بگردد که زمینه‌ساز بالابودن اسید اوریک هستند. در ادامه ممکن است پزشک داروهایی برای کاهش اسید اوریک تجویز کند.

اسید اوریک بالا در بسیاری از افراد ایجاد علامت نمی کند

درمان های خانگی کاهش اسید اوریک خون :

کنگر فرنگی: سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها و همچنین فیبر و پروتئین است. کنگر فرنگی خاصیت دیورتیک دارد و به همین دلیل سبب دفع اسید اوریک و سایر سموم از طریق ادرار می شود.

عسل و لیموترش: اکثر مردم تصور می کنند که لیموترش به دلیل طعمی که دارد بسیار اسیدی است. اما با اطلاعاتی که ما در اختیارتان قرار خواهیم داد متعجب خواهید شد. عسل هم به دلیل اینکه pH منفی دارد یکی از مواد غذایی مفید برای مقابله با اسیداوریک محسوب می شود. زمانی که این مواد غذایی وارد بدن می شوند محیطی آلکانی خوبی مهیا می کنند که بدن بتواند پورین را در آرامش کامل دفع کند. برای بهره مندی بیشتر از ترکیب عسل و لیموترش پیشنهاد می شود که جوشانده ای با این دو ماده غذایی مفید تهیه کرده و در طول روز میل کنید. شما به یک لیتر آب، یک عدد لیموترش و 3 قاشق غذاخوری عسل نیاز دارید. آب را داغ کنید و یک عدد لیموترش را با پوست داخل آن بیندازید. صبر کنید تا آب مجدداً به جوش بیاید و 20 دقیقه به آرامی بجوشد. در نهایت ترکیب را صاف کرده و 3 قاشق عسل به آن اضافه کنید. یک فنجان از جوشانده تان را صبح به صورت ناشتا میل کنید. بهتر است آن را به صورت ولرم میل کنید. سپس یک فنجان دیگر حدود 15 دقیقه بعد از ناهارتان بنوشید. یک فنجان دیگر نیز بعد از ظهر و آخرین فنجان را نیم ساعت بعد از شام میل کنید. شما با همین روش ساده می توانید میزان اسیداوریک تان را به صورت طبیعی کاهش دهید.

آب: نوشیدن آب به مقدار ۲ تا ۴ لیتر (۸ تا ۱۶ لیوان) در روز، باعث می شود اسید اوریک بیشتری از کلیه ها دفع شود. (حتما ۱ لیوان آب، قبل از خواب بنوشید زیرا این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.) دقت کنید منظور نوشیدن آب است نه هر نوشیدنی دیگری.

شیر کم چرب: این نوع شیر سبب کاهش جذب مجدد اسیداوریک و از بین رفتن آن از طریق کلیه ها می شود. نوشیدن ۱ تا ۵ فنجان شیر کم چرب در روز توصیه می شود. شما همچنین می توانید به جای شیر از ماست و سایر محصولات لبنی کم چرب استفاده کنید.

آب سیب و سرکه سیب : سیب و سرکه سیب حاوی مقدار خوبی از پتاسیم است و می تواند محیط اسیدی و قلیایی بدن را متعادل کند . این خاصیت سیب و سرکه سیب می تواند به کنترل سطح اسید اوریک بدن کمک کند.

نوشیدن آب به مقدار ۲ تا ۴ لیتر در روز باعث می شود اسید اوریک بیشتری از کلیه ها دفع شود

دم کرده کاکل ذرت و دم گیلاس : دم کرده کاکل ذرت و دم گیلاس است که به عنوان واکس گیلاس در عطاریها به فروش می‌رسد. این ماده را مانند چای دم می‌کنند و مصرف روزانه 4 تا 5 فنجان آن به شدت میزان اسید اوریک خون را پایین می‌آورد.

موز : موز یکی از میوه های مغذی است که خواص دارویی و درمانی زیادی دارد. یکی از این خواص موز ، کاهش اسید اوریک بدن است. هر موز متوسط حاوی مقدار زیادی کالری، ویتامین B6، ویتامین C، فیبر، کلسیم منیزیم و اسید فولیک است . میزان بالای پتاسیم موجود در موز به حفظ فشار خون و کاهش میزان اسید اوریک بدن کمک می کند.

مکمل های ویتامین سی: ویتامین سی می تواند به کاهش سطح اسید اوریک در خون کمک کند. بنابراین، درباره مصرف مکمل ویتامین سی با پزشک خودتان مشورت کنید و در صورت امکان، میزان مصرف این مکمل را به ۵۰۰ میلی گرم در روز برسانید.

چای سیب و لیموترش : بخش اعظم اسید اوریک در جریان هضم غذا زمانی که بدن در حال متابولیز پورین موجود در گوشت یا ماهی است تولید می شود. سیب و لیموترش در روند هضم غذا دخالت کرده و برای کاهش اسیداوریک موثر عمل می کنند. به این صورت که باعث تحریک تولید اسید کلرهیدریک می شوند که برای ایجاد محیطی آلکانی و دفع اسیداوریک موثر است. برای رسیدن به این هدف توصیه می کنیم که هر صبح یک عدد سیب سبز میل کنید.

اسموتی توت فرنگی و لیمو : برای تهیه این نوشیدنی مفید به 10 عدد توت فرنگی، یک لیوان معادل 200 میلی لیتر آب و آب نصف لیموترش نیاز دارید. روش تهیه آن نیز بسیار ساده است. ابتدا توت فرنگی ها را با دقت و احتیاط شستشو دهید و سپس آن ها را با یک لیوان آب روی حرارت بگذارید. زمانی که توت فرنگی ها کاملاً نرم شدند می توانید زیر شعله را خاموش کنید و آب نصف لیموترش را به آن اضافه کنید. سپس این ترکیب را میکس کنید تا کاملاً یکدست شود. چند قالب یخ به نوشیدنی سالمتان اضافه کنید و بعد از ناهار میل کنید. این کار به هضم غذا و همچنین کاهش اسیداوریک تان کمک زیادی می کند.

دندان عقل دیرتر درمی‌آید با زاویه خارج شده یا دچار پوسیدگی می‌شود

سومین دندان آسیا را دندان عقل می گویند. از انجاییکه این دندان حدوداً در 17 سالگی  و همزمانی آن با بلوغ عقلی است، به همین علت آن را دندان عقل نام داده اند. چهار دندان عقل در 2 فک هر انسان وجود دارد که در واقع آخرین دندان ها در قوس فکی هستند.

این دندان ممکن است در برخی افراد رشد نکند. زیرا جوانه‌های دندان عقل در بعضی افراد در زمان جنینی تشکیل نمی‌شود.

به دلایلی، مانند: ارثی، بیماری‌های دوران کودکی، کم خونی و راشیتیسم، عدم هماهنگی رشد استخوان فک با اندازه دندان‌ها دندان عقل در داخل فک، نهفته می‌مانند؛ اگر قسمتی از تاج دندان عقل  به طور ناقص در دهان ظاهر ‌شود، در این صورت به آن دندان عقل، نیمه نهفته گفته می‌شود.

اگر فک برای دندان عقل جا نداشته باشد یا پوسیدگی ایجاد شده باشد و ترمیم به نفع دندان نباشد، دندان جراحی یا کشیده می‌شود.

از آنجا که دندان عقل دیرتر درمی‌آید، با زاویه خارج شده یا دچار پوسیدگی می‌شود و معمولا در فک، جایی برای رویش آن وجود نداشته و نقش زیادی هم در جویدن ندارد، لازم است از حفره دهان خارج شود.

چهار دندان عقل در 2 فک هر انسان وجود دارد

در این موارد، دندان عقل باید از طریق جراحی خارج شود:

ایجاد عفونت لثه پوشاننده روی دندان

ایجاد پوسیدگی برای دندان جلویی

بر هم زدن نظم دندان قدامی و روی هم آوردن آنها

ایجاد مسیر بد برای کارهای پروتزی

روش کشیدن دندان عقل چگونه است؟

بعد از تزریق بی‌حسی، در صورتی که دندان عقل کاملاً رویش یافته باشد و تاج دندان به طور کامل مشخص باشد، روش درآوردن آن مانند سایر دندان ها است. ولی دندان‌های نهفته و نیمه نهفته را به روش جراحی از دهان خارج می‌کنند. کشیدن دندان عقل در سنین نوجوانی راحت‌تر انجام می‌شود؛ چون استخوان اطراف دندان ضخامت و استحکام کمتری دارد.

آمادگی برای جراحی :

ممکن است مجبور شوید چند روزی از محل کار خود یا مدرسه مرخصی بگیرید تا زمان کافی برای استراحت داشته باشید. قبل از جراحی به اندازه کافی خواب و استراحت داشته باشید آرامش خودرا حفظ کنید و در صورتی که اضطراب دارید پس از مشورت با جراح ـ قبل از جراحی از قرص های آرام بخش استفاده کنید.

آمادگی لازم جهت انجام یک جراحی نیم ساعته را داشته باشید اگر دندان شما رویش یافته باشد بدون ایجاد برش جراحی روی لثه کشیده می شود. در صورتی که دندان شما نهفته با نیمه نهفته باشد ، برش لثه لازم خواهد بود. سپس جراح ، استخوان فک را برداشته و گاهی دندان را هم تکه تکه می کند تا به آسانی خارج شود. برای به هم رساندن لبه های برش از بخیه استفاده می شود.

از جمله عوارض شایع در کشیدن دندان عقل می‌توان نفوذ به سینوس ماگزیلا اشاره کرد

بعد از جراحی :

جراح نسخه ای برای تسکین درد و در صورت لزوم آنتی بیوتیک و دستوراتی برای بهبودی در خانه به شما خواهد داد. در طی چند روز بعد فعالیت خود را محدود کنید و بیش تر به استراحت بپردازید تا روند بهبود تسریع شود. بعد از جراحی حفره ای در محل جراحی باقی می ماند که نیاز به تمیز کردن دارد تا زمان ترمیم کامل این حفره ممکن است شما احساس ناخوشایندی در دهان خود داشته باشید.

بعد کشیدن دندان عقل:

از یک بسته یخ بر روی صورت خود برای جلوگیری از تورم و یا تغییر رنگ پوست استفاده کنید.

از گرمای مرطوب برای فک دردناک خود استفاده بکنید.

دهان خود را به آرامی باز و بسته کنید تا فک تان تمرین کند.

غذاهای نرم مثل پاستا، برنج و یا سوپ بخورید.

مقدار زیادی مایعات بنوشید.

مسواک زدن دندان هایتان از روز دوم شروع کنید.

داروهایی که پزشک شما برای تسکین درد یا تورم تجویز می کند را حتما بخورید.

اگر تب دارید یا اگر درد یا ورم شما بهبود نیافت،با پزشک خود تماس بگیرید.

چیزی را میک نزنید چون می تواند لخته خون را بکند.

دهانتان را خشن آبکشی نکنید ممکن است پزشک شما شستشو را به آرامی با آب شور پیشنهاد کند.

خوراکی های سفت، ترد و یا چسبناک نخورید که ممکن است زخم های شما را خراش دهد.

سیگار نکشید سیگار کشیدن می تواند التیام شما را کند کند.

دندان‌های نهفته و نیمه نهفته عقل را به روش جراحی از دهان خارج می‌کنند

عوارض کشیدن دندان عقل :

از جمله عوارض شایع در کشیدن دندان عقل می‌توان به خونریزی‌های شدید، آسیب به اعصاب و مهم تر از همه نفوذ به سینوس ماگزیلا اشاره کرد.

سینوس ماگزیلا حفره ی بزرگی است که در بالای دندان عقل فک بالا قرار دارد و گاهی ممکن است با کشیدن دندان، حفره‌ای به قطر ۱ میلیمتر تا حدود ۱ سانتیمتر در محل کشیدن ایجاد شود که اگر قطر آن کمتر از ۲ میلیمتر باشد خود به خود ترمیم می‌شود، ولی اگر قطر آن بیشتر بود، نیاز است پزشک متخصص لثه یا فک و صورت از طریق تکنیک Flap آن را ترمیم کند.

موکول نمودن خارج کردن دندانهای عقل به سنین سالمندی

ممکن است مشکلات ذیل را به همراه داشته باشد:

با افزایش سن ریشه‌ها قطورتر شده و ممکن است کشیدن دندان را سخت تر کند.

التیام ضعیف تر بعد از کشیدن دندان به دلیل عدم انعطاف کافی استخوان فک و روند کند ‌ترمیم استخوان و مخاط

پوسیدگی دندانهای مجاور

احتمال فک جوش شدن دندان

احتمال شکسته شدن استخوان در افراد پیر در حین جراحی و درآوردن دندان

کاهش تحمل بیمار به دلیل شرایط سنی و درمانهای پزشکی از قبیل مصرف داروهای قلبی ، ریوی و غیرو.

پوکی استخوان بیماری است که می‌تواند سبب شکستگی استخوان شود

سنجش تراکم استخوان یا به اختصار BMD روش متداول برای سنجش مقدار تراکم استخوان‌های بدن است. در این روش که مقدار وزن مواد معدنی استخوان رادر هر سانتی‌متر مربع اندازه می‌گیرند یک معیار نسبی از مواد معدنی استخوان را بدست می‌دهد ولی چگالی واقعی استخوان سنجیده نمی‌شود. کاربرد بالینی آن برای اندازه‌گیری غیر مستقیم از مقدار پوکی استخوان بیمار می‌باشد .

با انجام آزمایش سنجش تراکم‌ استخوان درجه پوکی استخوان و تعیین ریسک شکستگی استخوان مورد اندازه‌گیری قرار می‌گیرد. با این روش استخوانی که مواد معدنی خود را از دست داده و ضعیف شده و احتمال شکستگی بالایی دارد مشخص می شود و قبل از شکستگی و احساس ضعف در استخوان این کاهش شناسایی می‌شود.

هر چند که پوکی استخوان، با روند طبیعی پیری استخوان ایجاد و پیشرفت می‌کند اما تعیین میزان محتویات معدنی استخوان برای پیشگیری و احتمالا درمان درصد شکستگی ضروری است.

سنجش تراکم استخوان برای شناسایی افرادی که در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند

بهترین سن برای انجام تست تراکم استخوان : 

پوکی استخوان بیماری است که می‌تواند سبب شکستگی استخوان شود اما در واقع ممکن است مدتهای طولانی دچار پوکی استخوان شده باشید و این موضوع را ندانید. به همین دلیل به آن «بیماری خاموش» می‌گویند.

هر زنی که به 65 سالگی رسیده است باید تست تراکم استخوان را انجام دهد، اما اگر شما احتمال بالینی کاهش تراکم استخوان را دارید (مثلا پایین بودن وزن بدن، سیگار کشیدن، سابقه‌ی خانوادگی و یا سابقه‌ی شکستگی استخوان) باید پیش از رسیدن به سن یائسگی این سنجش را انجام دهید.

خیلی از خانمها در حالی وارد یائسگی می‌شوند که تراکم استخوانی‌شان کم است و برخی از خانمها نیز هستند که به ازای هر شش سال از عمر خود، 5 درصد از تراکم استخوان‌شان را از دست می‌دهند. مردها نیز باید در سن 70 سالگی سنجش تراکم استخوان را انجام دهند، مگر اینکه ریسک فاکتورهایی وجود داشته باشد که در اینصورت 50 سالگی را برای سنجش تراکم استخوان توصیه می‌کنیم.

خیلی از خانمها در حالی وارد یائسگی می‌شوند که تراکم استخوانی‌شان کم است

چه عواملی در تراکم استخوان موثر است؟

ژنتیک و میزان فعالیت بدنی مهم ترین عامل تعیین تراکم استخوان است.

بعد از این دو عامل میزان مصرف کلسیم و ویتامین دی نیز در متراکم کردن استخوان موثر است.

کسانی که ورزش را در سنین کودکی شروع کنند و تغذیه پر از لبنیات داشته باشند، ذخیره بیشتری از استخوان متراکم را در ابتدای جوانی خواهند داشت.

پس از این که استخوان ها در سن جوانی متراکم شدند، شروع به پوک شدن می کنند. اینجا هم در کاهش سیر نزولی تراکم استخوان، ورزش، مصرف کلسیم و ویتامین D موثر است.

به این ترتیب کسانی که ورزش منظم و مداوم می کنند، هم استخوان های متراکم تری خواهند داشت و هم سیر پوک شدن استخوان در بدن آنها کند خواهد بود.

درمان پوکی استخوان زمانی انجام می شود که آزمایش سنجش تراکم استخوان نشان دهنده پوکی استخوان باشد.

ژنتیک و میزان فعالیت بدنی مهم ترین عامل تعیین تراکم استخوان است

سنجش تراکم استخوان در چه قسمت‌هایی قابل انجام است؟

سنجش تراکم استخوان، در قسمت‌های مختلف بدن قابل انجام است. ظرف مدت چهار دقیقه می‌توان سنجش استخوان لگن و گردن فمور (گردن استخوان ران) را انجام داد.

در حال حاضر اندازه تراکم استخوان در مچ دست و تمام قسمت‌های بدن نیز انجام می‌شود. ولی محل‌هایی که به عنوان استاندارد تشخیص پوکی استخوان پذیرفته شده، ستون فقرات کمری و استخوان ران است که به عنوان استاندارد سنجش تراکم استخوان شناخته شده است و با اندازه‌گیری تراکم استخوان این دو قسمت، می‌توان برآیندی از کل بدن را به دست آورد.

در بیماران روماتیسمی یا افرادی که به علل مختلف دچار شکستگی‌های مکرر مچ دست می‌شوند، سنجش تراکم استخوان مچ دست کمک کننده است.

سنجش تراکم استخوان تمام بدن اطلاعات بیشتری را برای تشخیص پوکی استخوان نشان نمی‌دهد و چندان ضروری نیست،اغلب این نوع اندازه‌گیری، در مطالعات تحقیقاتی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در مواردی نظیر بررسی چربی بدن نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

سنجش تراکم استخوان، در قسمت‌های مختلف بدن قابل انجام است

نحوه انجام سنجش تراکم استخوان یا دانسیتومتری

روش انجام سنجش تراکم استخوان بدون درد است و احتیاج به تزریق، رژیم خاص یا روش‌های مراقبتی ویژه ندارد.

دو نوع دستگاه اسکن برای سنجش تراکم استخوان وجود دارد:

اسکنرهای مرکزی

اسکن های محیطی

در دستگاه های اسکنر مرکزی تراکم استخوان های مرکز بدن یعنی ستون مهره و لگن بررسی شده و در دستگاه های اسکنر محیطی تراکم استخوان های محیطی تر مانند مچ دست، مچ پا و انگشتان بررسی می‌شود.

اسکنرهای مرکزی:

نحوه انجام سنجش تراکم استخوان بدین صورت می باشد که ابتدا بیمار بر روی تخت دستگاه به پشت دراز می کشد که باید در حین انجام تصویربرداری بی حرکت نیز باشد. سپس دتکتور دستگاه یا گیرنده دستگاه بر روی ناحیه مورد نظر بدن که قصد اندازه گیری تراکم استخوانی را دارد قرار گرفته و پرتو اشعه ایکس به سمت استخوان مورد نظر تابانده می شود اسکن یا سنجش تراکم استخوان ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد.

اسکن های محیطی :

تراکم استخوان را در مچ دست یا پاشنه پا اندازه گیری می کند. pDXA ساختاری است جعبه مانند و قابل حمل با فضایی که برای قرار دادن پا یا ساعد برای تصویر برداری در نظر گرفته شده است. دستگاه های محیطی تراکم استخوانی را در مچ دست، انگشتان و یا پاشنه پا اندازه گیری می کنند و اغلب در داروخانه ها در دسترس اند و یا در آمبولانس ها وجود دارند.

جویدن ساقه کرفس تازه می‌تواند در بهبود زخم دهان موثر باشد

زخم دهان عارضه دردناکی است که شرایط ناخوشایندی را برای فرد ایجاد می‌کند اما با استفاده از روش‌های خانگی و طب سنتی می‌توان سریع‌تر از شر آن خلاص شد.

زخم یا آفت های دهانی مشکلات آزار دهنده و رایج هستند که معمولا پس از گذشت 2 هفته خوب می شوند. این زخم ها معمولا به صورت دونه های جوش یا آفت هستند که روی لثه و در قسمت داخلی لب و دهان ایجاد می شوند.

آفْت در سه شکل عمده وجود دارد که شایع‌ترین آن‌ها آفْت‌های کوچک (مینور) با شیوع ۸۰٪ و آفْت‌های بزرگ (ماژور) با شیوع حدود ۱۰٪، و ۱۰٪ بقیه نیز به‌صورت تبخال‌شکل دیده می‌شود. علائم آفْت محدود به دهان هستند و بیمار علائم عمومی (مانند تب) ندارد. علامت اصلی درد یا سوزش در محل آفْت است. ممکن است درد با بعضی غذاها و آشامیدنی‌ها (مانند اسیدها) تشدید شود. با بهبود زخم، درد نیز کاهش می‌یابد.

راه حل‌های خانگی برای تسریع روند بهبودی زخم های دهان وجود دارد. در مورد انتخاب بهترین گزینه‌های درمانی خانگی، با پزشک تان می‌توانید مشورت کنید.

زخم دهان عارضه دردناکی است که شرایط ناخوشایندی را برای فرد ایجاد می‌کند

درمان زخم دهان با کرفس : 

جویدن ساقه کرفس تازه می‌تواند در بهبود زخم دهان موثر باشد، چون کرفس خواص ضد درد و ضد التهابی دارد. علاوه بر این، حاوی اسید فولیک و ویتامین‌های ب. ۱، ب. ۲، ب. ۶ و ویتامین ث. است. پس از جویدن ساقه کرفس، به مدت ۱۰ دقیقه در منطقه آسیب دیده نگه دارید. علاوه بر درمان زخم دهان، بوی بد دهان را از بین می‌برد. برای زخم‌های دهان، زخم‌های سرد، التهاب لثه، و لیکن پلان مفید است.

درمان زخم دهان با سیر :

سیر یکی از پرکاربردترین درمان های خانگی است که برای درمان زخم دهان نیز توصیه می‌شود. کافیست برشی از آن را به آرامی و یک تا دو دقیقه روی زخم بمالید و پس از ۳۰ دقیقه دهانتان را بشوئید. با تکرار این کار زخم دهان برطرف می‌شود.

درمان زخم دهان با عسل

درمان زخم دهان با عسل :

پس از صرف هر وعده غذا، با پنبه استريل خيس، زخم را تميز کنيد و سپس با استفاده از گوش پاک کن مقداری عسل روی آفت بماليد.

درمان زخم دهان با ریشه شیرین بیان :

ابتدا، یک قاشق غذاخوری از ریشه شیرین بیان را بردارید و آن را له کنید. بعد، آن را درون دو فنجان آب خیس کنید حدود دو یا سه ساعت آن را ترک کنید. در نهایت، دهان خود را با این مایع چندین بار در روز شستشو دهید.هر روز آنرا استفاده کنید، تا دهانتان بهتر شود.

درمان زخم دهان با آب پرتقال غنی شده :

آب پرتقال غنی شده در صورتی برای درمان زخم دهان مفید است که عامل بروز زخم، کمبود ویتامین ث باشد.

آب پرتقال غنی شده در صورتی برای درمان زخم دهان مفید است

درمان زخم دهان با شیر نارگیل :

اگر دچار زخم های دهانی شدید می توانید یک قاشق شیر نارگیل رو با کمی عسل مخلوط کنید و روی قسمتی از دهان که دچار زخم شده بمالید. این کار رو 3 بار در روز انجام بدهید تا نتیجه بگیرید.

درمان زخم دهان با نمک یا جوش شیرین :

مقداری نمک در یک لیوان آب گرم حل کنید و داخل دهان بگردانید و از دهان بیرون بریزید . در روز دو یا سه بار این کار را تکرار کنید. و یا یک قاشق چایخوری جوش شیرین با مقداری آب گرم مخلوط کنید و در دهان بگردانید. میتوانید خمیری از جوش شیرین و آب تهیه کنید ( آب و جوش شیرین به مقدار برابر ) . و آنرا روی زخم قرار دهید و اجازه دهید خشک شود .

آب نمک و جوش شیرین هر دو مقدار اسیدیته و باکتری های دهان را کاهش می دهند و از این جهت برای بهبود زخم ها مفید هستند .

درمان زخم دهان با ماست : 

علت دقیق بروز زخم‌های دهانی ناشناخته است با این حال برخی از آن‌ها ناشی از باکتری یا بیماری‌های التهابی روده ایجاد می‌شود. مطالعات نشان داده اند که پروبیوتیک‌های زنده مانند لاکتوباسیلوس ممکن است به ریشه کن کردن این زخم‌ها کمک کند و آنهم با درمان برخی از انواع بیماری‌های التهابی روده. مصرف ماست‌های حاوی پروبیوتیک‌های زنده به پیشگیری از بیماری‌های روده و در نهایت بهبود زخم‌های دهانی کمک می‌کند.

درمان زخم دهان با شیر نارگیل :

یک قاشق غذاخوری از شیر نارگیل را با کمی عسل مخلوط کنید. پس از آن، از این مخلوط برای ماساژ منطقه آسیب دیده خود استفاده کنید. این کار را سه یا چهار بار در روز انجام دهید.هر روز تکرار کنید تا وضعیت شما بهبود یابد.علاوه بر این، شما می توانید زخم های دهان را روزانه با شیر نارگیل شستشو دهید و ماساژ ناحیه زخم با روغن نارگیل بسیار آسان تر است.

زخم های دهان را روزانه با شیر نارگیل شستشو دهید

درمان زخم دهان با آلوورا :

برای درمان زخم یک برگ تازه آلوورا رو بگیرید ژل آن را دربیارید و روی زخم بمالید. آلوورا خاصیت تسکین دهنده و ضد التهاب دارد و به بهبود زخم خیلی کمک می کند .

درمان زخم دهان با سرکه سیب :

سرکه سیب ترکیبی قوی برای درمان زخم دهان است. فقط یک قاشق غذاخوری از آن را در نیم فنجان آب حل کرده و چند دقیقه دهان خود را با محلول فوق شست و شو دهید. هر صبح و شب این کار را انجام دهید تا زخم‌ بهبود پیدا کند.

بابونه :

بابونه به عنوان یک درمان طبیعی برای بهبود زخم‌ها و کاهش درد استفاده می‌شود. بابتونه حاوی ترکیب ضد التهابی و ضد عفونی کننده به نام آزولن است.

تحرک و ورزش باعث بهبود خون‌رسانی به بافت چربی زیر پوستی می‌شود

سلولیت نوعی چربی است که به شکلی متفاوت روی پوست نمایان می‌شود. علت سلولیت را باید این گونه معرفی کرد که این نوع خاص از چربی زیر پوستی، بین عضلات و فیبرهایی که پوست را به عضله وصل می‌کند، گیر کرده است و با فشاری که کیسه‌های چربی به بافت پوست وارد می‌کنند، ظاهری پرتقالی شکل به پوست می‌دهند و فرورفتگی‌هایی را روی پوست به وجود می‌آورند.

سلولیت به صورت یک ناحیه ی قرمز رنگ و ورم کرده بر روی پوست ظاهر می شود که گرم و حساس بوده و ممکن است به سرعت گسترش پیدا کند.

سلولیت‌ها اغلب بعد از سنین بلوغ دیده می‌شوند و در خانم‌ها به دلیل اینکه حجم فیبر در بافت‌های مفصلی و ارتباط دهنده آنها بیشتر است، به میزان بیشتری وجود دارد که به حدود۸۰-۹۰ درصد می‌رسد. ممکن است در خانم‌های جوان هم سلولیت دیده شود ولی میزان آن در افرادی که سن بالاتری دارند، به دلیل نازک شدن پوست بیشتر است. با افزایش چربی و شل شدن عضلات بدن، درصد بروز سلولیت بیشتر می‌شود.

از  دلایل تشکیل سلولیت:

تحرک و ورزش نکردن: تحرک و ورزش باعث بهبود خون‌رسانی به بافت چربی زیر پوستی و سوخت و ساز بهتر چربی‌ها می‌شود.

وراثت: بدین معنی که  اگر مادر شما سلولیت دارد شما هم احتمالا”‌ این فرورفتگی‌های بد شکل را در اندام‌های خود خواهید یافت.

پیروی از رژیم‌های غلط غذایی به منظور لاغر شدن

نوشیدن ناکافی آب: توصیه می‌شود روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.

جریان ناکافی خون در ناحیه زیر پوستی

در معرض نور آفتاب قرار گرفتن به مقدار زیاد

خوردن غذا‌های چرب و ناسالم از نظر تغذیه‌ای

سیگار کشیدن

جریان ناکافی سیستم لنفاوی

بعضی از آلرژی‌های غذایی

خوردن غذاهایی شور باعث تورم و باد کردن بیشتر سلول‌های چربی می‌شوند

راههای درمان سلولیت :

درمان سلولیت با کرم های موضعی:

ساده ترین راه های کوتاه مدت برای بهبود ظاهر سلولیت استفاده از یک لوسیون یا کرم است، که به دو گروه عمده تقسیم می شوند: آنهایی که حاوی کافئین هستند، و دارای یک اثر سفت کننده موقت است و به صاف کردن برجستگی ها کمک میکنند .و دسته دوم هم کرمهایی که با ویتامین A مشتق شده اند ، که در طول زمان می تواند لایه بیرونی پوست را ضخیم و توده زیر پوست را کمتر کند .

درمان سلولیت با روغن کرچک :

روغن کرچک در تولید کلاژن و الاستین موثر است. روغن کرچک به این دلیل در درمان سلولیت بسیار موثر است که دارای نفوذپذیری بالایی است و یک مرطوب کننده فوق العاده است. برای استفاده از روغن کرچک در درمان سلولیت، این روغن را به دمای بالاتر از دمای محیط (ولرم) رسانده و به مدت بیست دقیقه از آن برای ماساژ قسمت های موضعی که درگیر سلولیت است استفاده کنید. این قسمت ها را به خوبی ماساژ دهید و صبر کنید به مدت یک ساعت روی موضع سلولیت بماند.

درمان سلولیت با رژیم غذایی سالم :

رژیم غذایی خود را به سمتی پیش ببرید که از میوه‌های تازه، سبزیجات، مواد پروتئینه سالم و غلات بیشتر مصرف کنید و خوردن غذاهایی مانند نوشیدنی و خوراکی‌های فرآوری شده مانند نان سفید و نوشابه‌های گازدار و انرژی‌زا و البته شکر را به حداقل برسانید. برخی مطالعات نشان داده است که مصرف کافئین به دلیل آنکه جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، باعث بدتر شدن وضعیت سلولیت بدن می‌شود.

خوردن غذاهایی که میزان زیادی نمک دارند و شور هستند، باعث تورم و باد کردن بیشتر سلول‌های چربی می‌شوند و به دنبال آن باعث می‌شوند که سلولیت‌ها بیشتر به چشم بیایند. پس بهتر است که میزان مصرفی سدیم خود را کنترل کنید و با خوردن حجم زیادی از غذاهای فیبردار مانند سبوس و جو دوسر، جذب پتاسیم را تنظیم کنید. همچنین خوردن غلات مانند میوه و سبزی باعث از بین بردن و دفع مواد سمی و بیهوده از روده‌ها می‌شود.

برای کمک به درمان سلولیت، محل آسیب دیده را با ویتامین E ماساژ دهید

درمان سلولیت با فعالیت ورزشی منظم:

به همان اندازه که رژیم غذایی در درمان سلولیت و ممانعت از تشکیل سلولیت نقش دارد، داشتن فعالیت بدنی منظم روزانه نیز موثر است. تمرینات ورزشی HIIT و Cardio دو نوع سبک تمرینی هستند که بر روی چربی سوزی و افزایش متابولیسم بدن تمرکز دارند.

انجام این تمرینات به کاهش تجمع چربی در بدن، کاهش احتباس آب اضافه و درمان سلولیت ها کمک می کند. یکی از قابلیت های این نوع تمرینات این است که اکثرا بر پایه وزن بدن هستند و نیازی به وسایل ورزشی تخصصی برای انجام آن ها ندارید و به راحتی می توانید در منزل به انجام این تمرینات بپردازید.

درمان سلولیت با دوچرخه ثابت در آب:

یکی دیگر از روش‌های بسیار مطلوب و نوین در درمان سلولیت، پدال زدن در آب است. استفاده از دوچرخه ثابت مخصوص در استخر باعث می‌شود عملکرد ماساژ‌دهنده آب بر عضلات روی بافت‌های عمیق‌تر باشد. این روش همچنین با بهبود جریان خون بر وضعیت پوست و بافت‌ها تاثیر مثبت دارد. به علاوه، پدال زدن در آب، بدن را در وضعیت مقاوم‌تری قرار می‌دهد که درنتیجه باعث افزایش ضربه به قسمت‌های عمیق‌تر عضلات می‌شود. برای تاثیر بیشتر این روش توصیه می‌شود پس از پدال زدن، پوست با کرم‌های مخصوص ماساژ داده شود.

درمان سلولیت با استفاده از ویتامین E :

ویتامین E در تغذیه پوست بسیار موثر است. ویتامین E پوست شما را سالم و مرطوب نگه می دارد و از بروز مشکلات پوستی از جمله خارش، التهاب، قرمزی و کشش در پوست جلوگیری می کند و در درمان سلولیت می تواند موثر باشد. برای کمک به درمان سلولیت، محل آسیب دیده را با ویتامین E ماساژ دهید.

درمان سلولیت با استفاده از نمک دریا :

وان حمام را از آب گرم پر کنید و در آن به اندازه دو فنجان نمک دریا اضافه فرمایید. در این آب به مدت بیست دقیقه بنشینید. این کار به دفع سموم پوست و بدنتان کمک می کند و در درمان و پیشگیری از سلولیت موثر است.

لیزر تنها روشی است که سلول‌های چربی زیرپوستی را از بین می‌برد

درمان سلولیت با الکترولیپولیز electrolipolysis:

این شیوه درمانی تاثیر عالی بر درمان سلولیت دارد و اصول آن مبتنی بر از بین بردن چربی‌ها با استفاده از جریان الکتریکی و گرما بدون درد است. تحریک الکتریکی بر چربی‌های جمع‌شده سرعت جریان خون را آسان کرده و به دفع سلول‌های زائد چربی از بافت‌ها کمک می‌کند. الکترولیپولیز برای درمان سلولیت خفیف و متمرکز مفید است و باعث کاهش ظاهر پوست پرتقالی و بهبود حالت کشسانی پوست می‌شود. شایان ذکر است از بین روش‌های مختلف لیزر که ممکن است در مورد سلولیت معرفی شود، تنها این روش که سلول‌های چربی زیرپوستی را از بین می‌برد، موثر است و انواع دیگری که تنها روی پوست تابیده می‌شود، بدون تاثیر خواهد بود.

درمان سلولیت با نوشیدن آب:

آب زیادی بنوشید و تلاش کنید تا این میزان به ۲-۴ لیتر در روز برید. نوشیدن آب کافی موجب می‌شود مواد سمی از بدن دفع شوند و به تمیز شدن بدن کمک می‌کند. همچنین می‌تواند در دفع چربی هم اثرگذار باشد. آب باعث استحکام بیشتر کلاژن و بافت‌های ارتباط دهنده پوست می‌شود و در نتیجه آن پوست سفت‌تر می‌شود. همچنین نوشیدن آب کافی بر کاهش چروک روی پوست هم تأثیر مثبت دارد. هم زمانی که آب کافی در بافت و درون بدن شما وجود نداشته باشد، وضعیت سلولیت بدتر می‌شود. کمبود آب باعث نازک شدن پوست و ضعیف شدن آن می‌شود؛ زمانی که پوست نازک باشد، سلولیت بیشتر نمایان می‌شود.

درمان سلولیت با لیپوساکشن : 

این روش درمانی ریشه ای برای از بین بردن سلولیت است. با این حال باید بدانید که این شیوه، به جراحی واقعی نیاز دارد. در این عمل جراحی، سلول های چربی کنده و مکیده می‌شوند. ضمناٌ می‌توان مقدار زیادی از سلول های چربی را یک باره از جا بکند. در بین افراد جوان بعد از جراحی، پوست به طور طبیعی به حالت عادی خود باز می‌گردد اما برای افراد مسن تر، باید از روش های جراحی استفاده کرد.با این حال، پس از انجام این جراحی نیز تغذیۀ فرد باید کنترل شود تا سلول های جذب کنندۀ چربی دوباره از نو ساخته نشوند.

برای تسکین سریع سردردهای سینوسی، می‌توانید به راحتی از ویکس استفاده کنید

ویکس پمادی قدیمی و منتول دار است. پماد ویکس از چندین ترکیب روغنی و گیاهی تسکین دهنده مانند نعنا، اوکالیپتوس و کافور تهیه می شود. ویکس یک مرهم پرمصرف است که می توان با آن احتقان مجاری تنفسی و دیگر علائم سرماخوردگی و گریپ را برطرف کرد. استفاده موضعی از آن روی قفسه سینه یا کمر باعث احساس آرامش بیمار و تسکین علائم می شود.

پماد ویکس صد سال است که وجود دارد و یکی از پرمصرف‌ترین ضداحتقان‌های موجود روی پیشخوان داروخانه‌هاست.

این پماد بودار کاربردهای جالبی دارد که شما را با انها آشنا می کنیم:

درمان سردرد با ویکس:

برای تسکین سریع سردردهای سینوسی، می‌توانید به راحتی از ویکس استفاده کنید. ویکس به درمان میگرن نیز کمک می‌کند. مواد اولیه اصلی ویکس کافور، روغن اکالیپتوس و منتول است که همه این مواد باعث بهبود سردرد می‌شوند.

برای سردرد‌های ناشی از فشار روحی، کمی ویکس را بر روی شقیقه‌ها و پیشانی خود مالیده و به آرامی ماساژ دهید تا درد شما به سرعت تسکین یابد.

پماد ویکس از چندین ترکیب روغنی و گیاهی تسکین دهنده تهیه می شود

از بین بردن جوش با ویکس:

ویکس همچنین خیلی از مشکلات پوستی را از بین می‌برد. برای از بین بردن جوش ویکس را چندین بار در روز به پوستتان بمالید خیلی زود جوشها از بین می روند.

تسکین سرفه با ویکس:

زدن ویکس به پاها می‌تواند سرفه‌های شبانه‌تان را آرام کند. ویکس را به طور کامل به پاهای‌تان بزنید و جوراب بپوشید. بعد از چند دقیقه سرفه‌های‌تان برطرف شده و صبح با احساس خیلی بهتری از خواب بیدار خواهید شد.

چربی سوزی شکم با ویکس:

برای اینکه از شر چربی های شکم خلاص شوید و پوست لطیف و سفتی داشته باشید روزی دوبار روی شکمتان ویکس را ماساژ دهید.

تسکین دردهای عضلانی با ویکس:

زدن ویکس روی پوست باعث ایجاد گرما روی سطح پوست می شود که به تسکین درد کمک میکند. برای دردهای عضلانی این پماد تسکین دهنده بسیار خوبی است.

کمی از پماد ویکس را روی قسمتی که درد می کند بمالید و آرام ماساژ دهید. یک حوله گرم بردارید و روی ناحیه چرب شده با ویکس قرار دهید و ربع ساعت بگذارید تا بماند تا درد بهبود پیدا کند. چند مرتبه در روز این کار را تکرار کنید.

از بین بردن عفونت گوش با ویکس:

ترکیبات پماد ویکس به دلیل داشتن خاصیت آرام بخشی ، ضدباکتریایی و ضدالتهابی درمان عفونت گوش را بهبود می بخشد. یک حبه سیر از پوست جدا شده را ده ثانیه در مایکروفر قرار دهید تا گرم بشود . به سیر مقداری پماد ویکس بمالید و در گوشتان بگذارید. دقت کنید این کار نباید برای کودکان و نوزادان انجام شود.

برای رفع ترک پا قبل از رفتن به رختخواب مقداری از پماد ویکس را به پاها بمالید

درمان قارچ پا با ویکس:

پماد ویکس ضد قارچ قوی است. اگر پاهایتان دچار قارچ شده است از این پماد برای رفع قارچ استفاده کنید. بیماری قارچ پا همچنین در ورزشکاران دیده میشود که با این پماد بهبود می یابد. پماد ویکس در رفع ترک پاشنه و خشکی کف پا موثر است. به منظور استفاده ویکس برای رفع قارچ و خشکی و ترک پا قبل از رفتن به رختخواب مقداری از این پماد را به قسمتهای قارچ زده بمالید و آرام ماساژ دهید و تا زمانی که قارچها از بین بروند هرشب این کار را انجام دهید.

از بین بردن زگیل با ویکس :

از بین بردن زگیل با پماد ویکس از طریق ویروس پاپیلوم انسانی HPV زگیل ایجاد می شود و پوست را زشت می کنند. با پماد ویکس می توان سرعت از بین رفتن زگیل را افزایش داد زیرا این پماد خاصیت ضد التهابی دارد. روی زگیل مقداری پماد ویکس بزنید و بانداژش کنید. دست کم شش ساعت منتظر بمانید و بانداژ را دور بیندازید و باز پماد بمالید و بانداژ کنید. چندین مرتبه در روز این کار را انجام دهید تا زگیل ها کامل از بین بروند.

از بین بردن خطوط چاق و لاغری روی پوست با ویکس:

هر شب روی خط های پوستی که در اثر کش آمدن پوست و تغییر وزن ایجاد می‌شوند ویکس بمالید جای آنها را خیلی کمتر می‌کند.

اگر کنه یا ساس شما را گزیده فورا ویکس بزنید

تسکین محل نیش حشرات با ویکس:

ویکس می‌تواند به سرعت سوزش و خارش ناشی از نیش کنه، مورچه، پشه یا هر حشره دیگری را تسکین دهد. منتول موجود در ویکس خارش نیش پشه را تسکین داده و احتمال بروز تاول و عفونت ناشی از نیش حشرات را کاهش می‌دهد.

منطقه نیش خورده را با آب خنک بشویید مقداری ویکس بردارید و آن را با مقداری نمک کاملاً مخلوط کنید.مخلوط درست شده را روی محل نیش بمالید. در صورت نیاز این کار را تکرار کنید.

اگر کنه یا ساس شما را گزیده فورا ویکس بزنید. بوی تند ویکس باعث می‌شود این موجود شما را رها کند و دیگر خون‌تان را نمکد.

کاهش کبودی پوست و خون مردگی با ویکس:

استفاده از پماد ویکس به جریان خون سرعت می بخشد و باعث کاهش کبودی و خون مردگی می شود. کمی نمک دریایی و یک قاشق از این پماد را با هم مخلوط کنید تا به شکل خمیر درآید. روی محل کبود شده این ترکیب را بزنید و آرام ماساژ دهید. روزی دو مرتبه تا رفع کامل خون مردگی این کار را انجام دهید.

مرطوب کردن فضای اتاق خواب با ویکس:

ویکس را می‌توانید در انواع بخصوصی از دستگاههای بخور و رطوبت ساز به کار ببرید. قبل از استفاده مطمئن شوید که دستگاه بخور شما محفظه‌ی آروماتراپی دارد. دستگاه بخور، ویکس را در هوای اتاق پخش می‌کند و می‌توانید تمام طول شب، رایحه‌ی آن را استشمام کنید به راحتی نفس بکشید.

استفاده از پماد ویکس باعث کاهش کبودی و خون مردگی می شود

عوارض جانبی موضعی پماد ویکس:

ویکس می تواند موجب حساسیت موضعی در صورت استفاده مستقیم بر پوست و نواحی مجاور شود. کافور و منتول می توانند موجب حساسیت پوست شوند و موجب قرمزی نواحی باشد که ویکس روی آن ها مالیده شده باشند. به علاوه، هنگامی که در نواحی سینه و بینی مالیده می شوند موجب آب ریزش چشم و بینی و حس سوزش بالای لب و زیر سوراخ بینی شود.

می توان اثرات جانبی را با استعمال یک لایه نازک و اجتناب از گرمای بیش از حد در ناحیه ای که استفاده شده است به حداقل رساند.

در ژانویه 2009، روبین و محققین دیگر اولین موارد شناخته شده مشکلات تنفسی ایجاد شده بعد از استفاده از ویکس را مخصوصا در کودکان، گزارش دادند. در جریان مطالعات بر بیمار اولیه و برحیوانات به نظر می رسد ویکس تولید مخاط را افزایش داده و مایعات در شش ها را زیاد می کند و موجب بدتر شدن تنفس در بیماران می شود. مخصوصا استعمال روغن ویکس در مسیر بینی می تواند موجب تنگی تنفسی و مشکلات ریوی مانند ذات الریه شود.

بلعیدن تصادفی ویکس، خواه بیش از اندازه مصرف شده باشد یا بیجا مورد استفاده قرار گرفته باشد، می تواند موجب مصرف بیش از اندازه کافور شود. کافور یک محرک است و می تواند موجب سوزش، تهوع، تشنگی و درد سرتاسر مری و معده شود. اثرات جانبی در بدن ناشی از استفاده بیش از اندازه شامل هیجان و اضطراب، اسپاسم یا گرفتگی عضلانی می شود که نیاز به مراجعه به پزشک دارد.

اگر انگشتان پای شما همیشه سرد است، یکی از دلایل آن عبارت است از: ضعیف بودن جریان خون در پا. ضعیف بودن جریان خون می تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله: کشیدن سیگار، فشارخون بالا و یا بیماری قلبی.

آسیب اعصاب پا در اثر عدم کنترل دیابت نیز می تواند یکی از علل سرد شدن انگشتان پا باشد.

از علل دیگر می توان به کم کاری تیروئید و کم خونی اشاره کرد.

برخی افراد در فصل زمستان یا حتی فصل گرم سال از سرد بودن دست و پای خود گله می کنند. این سردی علت های زیادی دارد؛ از استرس گرفته تا انگل. در علم پزشکی به سرد بودن کف پا، سندروم «رینودز» گفته می شود. دست و پای افراد مبتلا به این سندروم، با کوچک ترین تغییر دما سرد می شود.

به علت تنگ شدن رگ های خون، گردش خون در اطراف دست و پا تحت تاثیر قرار می گیرد. انگشتان دست و پا سرد می شود و با جریان پیدا کردن خون، قسمت های مذکور قرمز می شود و احساس سوزش پیدا می کند. توجه نکردن به درمان این بیماری ممکن است باعث آسیب بافت ها شود.

علل سردی دست و پا :

*حساسیت به موادغذایی یا محیطی که در آن قرار دارید می تواند علت این سردی باشد. داشتن حساسیت باعث کاهش فشارخون و در نتیجه سردی دست و پا می شود.

*کاندیدا، نوعی قارچ است که تقریبا در بدن تمام انسان ها رشد می کند. این نوع قارچ، اختلالاتیاز جمله سردی کف پا ایجاد می کند. در بدن افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، این قارچ زنده می ماند.

*انگل ، به محض وارد شدن به بدن، از مواد مغذی که باید وارد سلول ها شود، تغذیه می کند این امر باعث سرد شدن دست و پا می شود.

*کم خونی یکی از شایع ترین علل سردی دست و پاست.

درمان سردی دست و پا :

*برای چند ثانیه روی انگشتان بایستید سپس روی پاشنه برگردید، این کار را تکرار کنید تا خون در داخل کف پا جریان پیدا کند و گرم شود.

*به مدت ۱۵دقیقه پای خود را در یک طشت آب ولرم و نمک خیس کنید.

*قبل از پوشیدن جوراب، فلفل سیاه یا قرمز در داخل جوراب بریزید.

*فعالیت جسمی مانند راه رفتن، شنا، دو یا دوچرخه سواری روند گردش خون به کف پا را بهبود می بخشد.

*رعایت رژیم غذایی متعادل، کاهش میزان چربی و کلسترول باعث بهبود جریان خون در بدن خواهد شد. کاهش مصرف گوشت قرمز، هله هوله، غذاهای آماده و افزایش مصرف میوه و سبزی های تازه، غلات سبوس دار گوشت کم چرب و ماهی های سالم مانند سالمون و تن در رفع این بیماری موثر است.

*غذای گرم بخورید، زیرا علاوه بر گرم کردن بدن، نسبت به غذای سرد انرژی کمتری برای هضم آن نیاز است.

*استعمال دخانیات باعث افزایش میزان کلسترول در رگ های خون و در نتیجه سفت شدن دیواره رگ ها و انقباض رگ های خون می شود.
منبع:r