وقتی آمادگی برای ازدواج دارید که بتوانید یک نفر برای شما نفر اول بشود و شما هم برای او نفر اول باشید. او برای شما تنها و شما هم برای او تنها. او مهمترین و شما هم مهمترین و تمام.
دكتر مينا پورفرخ، روان شناس با بيان اين مطلب گفت: یکی از مهم ترین شرایط برای آمادگی ازدواج این است که فرد به مرحله بلوغ روانی و عاطفی در ارتباطات خو درسیده باشد. طبق نظریه های آسیب شناسی خانواده،بیماری عاطفی زمانی ایجاد می شود که افراد نمی توانند خود را به نحوی شایسته از خانواده های اصلی شان متمایز کنند. متمایز کردن خود یعنی توانایی به دست آوردن کنترل عاطفی و در عین حال، ماندن در جو عاطفی شدید خانواده. متمایز کردن خود، نشان دهنده میزان توانایی فرد برای تفکر واقع بینانه راجع به موضوعات سرشار از عاطفه در خانواده است. اگر فرد نتواند این تمایز را ایجاد کند دچار هم جوشی با خانواده خواهد شد که فرد نتوانسته مرزهای خود را برای هریک از اعضای خانواده تعریف نماید و متاسفانه بیشتر درگیری های زناشویی ناشی از همین مسئله می باشد.
اغلب افراد برای مقابله با وابستگی حل نشده خود به والدینشان، به جای اینکه از طریق متمایز کردن خود به این توانایی دست یابند از انکار یا مجزا کردن مشکلات در زمانی که فرد نزدیک والدین زندگی می کند یا دور شدن جسمانی و یا ترکیب این دو. در این حالت فرد حسرت نزدیکی عاطفی را می خورد ولی از آن گریزان است. کسانی که برای تطبیق خود با زندگی چسبیده به والدین از مکانیزم های درون روانی در جهت استقلال عاطفی استفاده می کنند عموماً عملکرد بهتری دارند. افرادی که بین خود و والدین شان فاصله جسمانی ایجاد می کنند، والدین را سرزنش نموده و در رابطه خود به صورت ناپخته و تکانشی عمل می کنند و زمانی که در زندگی زناشویی یا خانواده هسته ای آنها مشکلاتی پیش می آید از مشکلات می گریزند.
وقتی افرد به مرحله همبستگی می رسند که ارتباط شان با دیگران بر اساس انتخاب هایشان باشد، انتخاب می کنند و تصمیم می گیرندکه با دیگری باشند بدون اینکه به او محتاج باشند، بلکه به او مشتاق اند و برای پر کردن خلاهای خود در کنار هم قرار نگرفته اند، بلکه هر کدام بینش و شناخت کافی از خود و نیازهای خود داشته و در کنار هم به تکامل برسند. پذیرفتن مسئولیت و تعهد از مهم ترین عناصر یک رابطه موفق می باشد که به همراه صمیمیت و شور و عشق باعث ایجاد حس رضایتمندی در رابطه می شود که لازمه آن تمام کردن روابط احتمالی گذشته است و بهترین فاصله برای ورود به رابطه ای دیگر به قصد ازدواج حدود شش ماه است و اگر این زمان کمتر باشد این احتمال وجود دارد که خشم حاصل از رابطه قبل به رابطه جدید منتقل شده و رابطه کنونی را دچار مشکل كند.
رادیو سلامت
