فلفل چیلی، فلفل های تند و آتشین جز بادمجان سان ها هستند. همه فلفل ها حتی آن ها که تزیینی هستند نیز قابل خوردن اند؛ اما فلفل های تزیینی معمولا دو حالت کاملا متضاد دارند یا کاملا بی طعم و مزه هستند و یا بسیار تندند.

به گزارش «یک پارس»، تاکنون ۲۶ نوع فلفل تند شناخته شده که تنها پنج نوع آن به دست انسانها پرورش یافته است.

چیلی های وحشی و خودرو به وسیله پرندگان منتشر و پخش می شوند، زیرا اغلب پرندگان در دهانشان گیرنده هایی دارند که مانع از احساس تندی می شود.

رنگی که از فلفل تند خیلی قرمز استخراج می شود Oleresin نامیده و از آن برای تولید هر چیزی استفاده می شود؛ از رژ لب گرفته تا تهیه گوشت های فرآوری شده.

همچنین از چای یا قرص فلفل برای درمان زخم ها استفاده می شود. چیلی کالری های بدن را می سوزاند و سوخت و ساز بدن را بالا می برد.

این گزارش می افزاید: یک فلفل تند تازه در اندازه معمولی به اندازه شش پرتقال ویتامین C دارد.
کشاورزان آفریقایی به حصارهای مزارع خود فلفل تند می آویزند تا زمین و محصولات آن را در مقابل فیل ها محافظت کنند، زیرا فیل ها به شدت از بوی فلفل تند متنفرند.

ناگفته نماند که حدود ۱۰۰۰سال پیش از فلفل تند به عنوان یک وسیله دفاعی در جنگ ها استفاده می شد. در ژاپن فلفل تند را به عنوان مجازات به صورت مجرمین می پاچیدند.

زنان در مکزیک از فلفل تند ماسک های زیبایی درست می کنند. مردم مکزیک بیشترین میزان مصرف فلفل تند را در دنیا دارند. هر مکزیکی در سال شش کیلوگرم فلفل چیلی تازه و نیم کیلو چیلی خشک شده مصرف می کند.
فلفل تند در کاهش کلسترول و قند خون نقش مؤثری ایفا می کند و باعث کاهش وزن می شود.

منبع:
Chilipepperinstitue.com
Intellitub.com
سعیده ملایی