اراذل و اوباشی که پیش از این از دوربین گریزان بودند و سعی می‌کردند، چهره‌شان پنهان بماند و شناسایی نشوند، حالا آنقدر تغییر رویه داده اند که ترجیح می‌دهند حین حمله به این و آن و بلا آوردن بر سر یکدیگر و ملت، یکی را مأمور کنند با دوربین از کردارشان فیلم بگیرد!

به گزارش «یک پارس به نقل از تابناک»، هر چه نیروهای پلیس تلاش دارند با فیلم گرفتن از عملیات دستگیری اراذل و اوباش و اقداماتی مانند انداختن آفتابه به گردن ایشان و چرخاندشان در شهر، هیمنه این افراد را شکسته و اقتدار پلیس را به رخ بکشند، به تازگی سلسه کلیپ هایی از برخی اراذل و اوباش منتشر شده که هم خوفناک و ترس آور است و هم گویی در ضدیت با اقدامات مأموران قانون تهیه و منتشر می‌شود.

کلیپ هایی نگران کننده که در اغلبشان اراذل و اوباش بی هیچ واهمه از به تصویر کشیده شدن چهره و احتمال شناسایی شان، اقدامات رعب آور می زنند، به وحشیانه ترین شکل ممکن به دیگران آسیب می‌رسانند، در فحاشی هیچ حد و حدودی نگه نمی‌دارند و نوعی رقابت سیاه با یکدیگر دارند؛ اینقدر که پیش از فیلمبرداری نیمه برهنه می‌شوند تا خالکوبی های فراوان روی تنشان را به دوربین نشان دهند و برای رقبا خط و نشان بکشند.

البته این تنها تغییر اراذل و اوباش فعلی نیست، بلکه نیم نگاهی به کلیپ های منتشره، نشان می‌دهد که ایشان دیگر به سلاح های سنتی هم اکتفا نمی‌کنند، بلکه ترجیح می‌دهند در فیلم هایشان، جز چاقو و قمه، اسلحه به دست هم ظاهر شوند؛ ولو در حد تیر اندازی هوایی در انتهای کلیپ!

رویه ای که ظاهرا برای برخی اراذل و اوباش بسیار عادی است. اینقدر که ترس آن می‌رود به زودی فیلم های تیراندازی ایشان به سمت دیگران هم منتشر شود و امنیت روانی در جامعه به پایین ترین سطح خود نزول کند. آن هم از طرف افرادی که تعداد بسیار بالای دستگیری های خود را مایه افتخار می‌دانند و به نوعی معتقدند تعدد رفت و آمدشان به زندان و تعداد روزها و سال هایی که حبس کشیده اند، کارنامه درخشانشان را شکل می‌دهد.

افتخاراتی که برای شهروندان بسیار نگران کننده است و این ابهام را به وجود می‌آورد که آیا اقدامات تنبیهی در نظر گرفته شده برای این افراد متناسب و کافی است؟ پس چگونه است که فردی با سابقه چندین بار دستگیری، محاکمه و حبس، نه تنها هیمنه اش نمی‌شکند، که نزد دیگر اراذل و اوباش و هم مسلکان خود ارتقای درجه هم می‌گیرد و فضا را برای فعالیت خود وسیع تر می‌یابد؟

اصلا چگونه است که شاهد دریده شدن پرده های امنیت روانی جامعه توسط عده ای قلدر و قانون شکن هستیم؛ اما باز برای تشدید مجازات این افراد اقدام نمی‌کنیم و تلاش نداریم، ریشه چنین قانون شکنی ها و ناامنی هایی را برای همیشه بزنیم؟ آیا با وجود انتشار چنین فیلم هایی، دیگر محل تردید و تأمل وجود خواهد داشت؟!