مادر سهیلا به روزنامه «ایران» گفت: روز چهارشنبه ساعت 12 ظهر به وقت ایران سهیلا با ذکر «یا علی مدد» راهی اتاق عمل شد. عمل جراحی روی چشم چپ او انجام شد و حدود دو ساعت طول کشید. دکتر «تمپرانو» هنگام عمل، چشم راست سهیلا را دوخته و قرار است سال آینده چشم مصنوعی بگذارند.
او در مورد وضعیت بینایی دخترش توضیح داد: بینایی سهیلا در حدی است که فعلا اجسام را میبیند اما بعد از 24 ساعت بعد درصد بینایی او مشخص میشود.
مادر جورکش در ادامه از حمایتهای همهجانبه و تقبل هزینهها توسط رئیسجمهوری و برادرش حسین فریدون قدردانی کرد و گفت: علاوه بر حمایتهای رئیسجمهوری و همچنین حسین فریدون، حمایت روحی دوستانی مانند دکتر ملکی، دکتر جوادی و فداییفر سفیر ایران، استاد منصور همایونینژاد و خانم همایونینژاد به خانواده ما و سهیلا دلگرمی میداد و در روحیه دخترم بسیار مؤثر بود.
سهیلا جورکش نیز در گفتوگوی کوتاهی درباره وضعیت خود گفته بود: برای من همین کافی است که تا حدی بیناییام را به دست بیاورم که بتوانم زیبایی دنیا را ببینم و شکرگزار خداوند باشم و از طرف دیگر دامنگیر خانوادهام نباشم.
او که همواره گفته «تا شقایق هست زندگی باید کرد»، بعد از عمل جراحی به مادرش گفت: توانستم اسید را شکست دهم. احساس میکنم تازه متولد شدهام.
سهیلا جورکشدختر ۲۷ سالهای است که روز 9 مهر ماه سال 93 در خیابان بزرگمهر اصفهان توسط موتورسوار ناشناسی قربانی حادثه اسیدپاشی شد و در بیمارستانهای فارابی و مطهری تحت درمان قرار گرفت. او تنها قربانی اسیدپاشی بود که وزیر بهداشت شبانه به ملاقاتش در بیمارستان شهید شیرودی رفت و چشمان این دختر را معاینه کرد. بعد از آن بود که سهیلا عمل پیوند قرنیه انجام داد و البته این جراحی با موفقیت انجام نشد و همچنان چشم قربانی اسیدپاشی از بینایی محروم ماند.
غیر از سهیلا، سه زن دیگر نیز مورد حمله موتورسوار ناشناسی قرار گرفتند که زنان و دختران اصفهانی را هدف اسیدپاشی قرار میداد.
عصربانک