بادر در ادامه می‌گوید: با تغییر جریان‌های دریایی و جریان باد، این موجودات نیز به‌جای حرکت به‌سوی دریا به سمت ساحل کشیده می‌شوند. این موجودات برای گرفتن غذای خود نیش می‌زنند اما جای هیچ نگرانی وجود ندارد زیرا نیش آن‌ها آن‌قدر قوی نیست که بتواند به پوست بدن نفوذ کند.
پلانکتون‌ها و تخم ماهیان منبع تغذیه وِلِلا وِلِلا محسوب می‌شوند. این موجود کوچک به کمک شاخک‌های آویزان خود از بدن ستاره مانندش شکار می‌کند. جالب است بدانید آن‌ها باله‌های بادبان مانند خویش را باز می‌کنند تا به کمک جریان‌های دریایی و باد جابجا شوند. از فاصله دور مانند حباب روی آب دیده می‌شوند غیرقابل تشخیص‌اند. عمر این موجودات بر روی بستر ساحل چندان زیاد نیست و پس از مدتی رنگشان می‌پرد و باله بادبان مانندشان تنها چیزی است که از آن‌ها باقی می‌ماند.
اولین بار این موجودات در ساحل واشنگتن و اورگون رؤیت و تا نیمه ماه جولای به سان‌فرانسیسکو رسیده بودند. بااین‌حال بسیاری از مردم هنوز نمی‌دانند که چنین موجودی روی زمین وجود دارد.
