گالیله به وسیله تلسکوپ خود ارتفاعات سطح ماه را با استفاده از سایه اندازه گیری و نور تابیده شده از سمت ماه به زمین را حاصل از انعکاس نور خورشید معرفی کرد. گالیله فکر میکرد مکان های تاریک ماه را آب تشکیل داده است و به همین دلیل آن نقاط را در نقشه هایش دریا نامید. قبل از مطالعات گالیله بر روی ماه نظریه کوپرنیک بیان داشته بود که زمین ثابت است و خورشید به دور آن می گردد ولی نظر گالیله ایثن بود که ماه و زمین هر دو به دور خورشید در حال گردشند و رد کردن نظریه کوپرنیک باعث بازجویی وی توسط کلیسای مرکزی شد.
در تصویر زیر نقاشی گالیله از سطح ماه که در سال ۱۶۱۰ کشیده شده را مشاهده می کنید.
