این نگاره، کادر باز روی جلد مجله تایم است که از دیروز در اینترنت بارها و بارها دست به دست شده. نگاره‌ای از نیوشا توکلیان که دختری بادبادک در دست را در کنار دریاچه چیتگر نشان می‌دهد و هفته‌نامه #تایم، در شماره تازه خود، در کادر برش خورده‌ای از این نگاره نوشته:
ایران ۲۰۲۵. چگونه دهه آینده آن، جهان را تغییر خواهد داد؟»
نیوشا توکلیان، خبرنگار و عکاس متولد ۱۳۶۱ و ایرانی است که تا به حال عکس‌های او در تایم، #نیوزویک، #فیگارو و دیگر جورنال‌های آمریکایی و اروپایی منتشر شده است.
او در سن ۱۶ سالگی، به عنوان عکاس در روزنامه زن به مدیرمسئولی فائزه هاشمی کار خود را آغاز کرد و پس از آن تاکنون در کشورهایی مثل عراق، لبنان، سوریه، عربستان و پاکستان پروژه های عکاسی را پیش برده است.
نیوشا #توکلیان، جایزه‌آی ۵۰ هزار یورویی را به بنیاد «فتوژورنایسم کارمینیک» پس فرستاده است. او پس از این که عکس‌هایش که از جوانان ایرانی و زندگی روزمره آن‌ها گرفته بود، برنده جایزه شد، جایزه را به این نهاد پس فرستاد چرا که نام آن مجموعه تبدیل به «نسل سوخته» شده بود در حالی که نیوشا توکلیان نظری جز این کلمه برای این نسل داشت. او در این زمینه گفته است که رئیس این بنیاد با اصرار بر تغییر در شرح‌ها، نام، و گزینش عکس‌های این مجموعه، قصد داشته آن را، برخلاف نگرش و خواست توکلیان، در جهت کلیشه‌های متعارف در مورد ایران هدایت کند. رییس بنیاد کارمنیاک می‌خواسته که نیوشا نام پروژه‌اش را «نسل گمشده» یا «نسل از دست رفته» بگذارد.
نیوشا توکلیان، در شهریور امسال به عنوان برنده جایزه پرنس کلاوس در رشته عکاسی شده است که در دی‌ماه در برنامه‌ای با حضور خانواده سلطنتی هلند به وی اهدا خواهد شد. او همچنین همسر توماس اردبرینگ خبرنگار هلندی نیویورک تایمز در ایران است.