بیشتر افراد گرایش دارند وقتی عشق‌بازی کنند که به بستر می‌روند و این معمولا شب هنگام است.علت وابستگی این دو نیاز غریزی به یکدیگر، چندان شناخته شده نیست؛ اما شاید موضوع به دستور بیولوژیک برای باروری و تولید مثل بر‌می‌گردد.
بیشتر افراد گرایش دارند وقتی عشق‌بازی کنند که به بستر می‌روند و این معمولا شب هنگام است. علت وابستگی این دو نیاز غریزی به یکدیگر، چندان شناخته شده نیست.
به درستی معلوم نیست که چرا عشقورزی در شب به لحاظ بیولوژیکی مطلوبیت بیشتری دارد. از سوی دیگر پژوهش‌های مردم‌شناسی بیانگر این نکته‌اند که خیانت جنسی در هر ساعتی از روز، از سپیده صبح تا غروب و چیرگی شب امکان پذیر است.
چرا معاشقه پیش از خواب ارجحیت دارد
پژوهشگران دریافته‌اند که بیشترین میزان عشقورزی در شب، بین ساعت ۱۰ شب تا ۲ بعد از نیمه شب صورت می‌گیرد و اگر پارتنرها اهل شب بیداری هم باشند، این زمان تا ساعت ۶ صبح هم ممکن است ادامه یابد. این گرایش در طول تعطیلات آخر هفته بیشتر می‌شود.
در واقع برنامه کاری در طول هفته، تا حدودی الگوهای فعالیت جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پرهیز از عشق‌بازی در طول هفته باعث می‌شود فرد برای انجام مسئولیت‌های شغلی در روز بعد، به اندازه کافی استراحت کند.
الگوی غالب فعالیت جنسی شبانه توجیهی منطقی دارد: در دسترس بودن و فرصت مناسب. افراد متاهل بیشتر مایل هستند هنگامی که به بستر می‌روند به معاشقه بپردازند زیرا در دسترس یکدیگر هستند.
البته این پرسش نیز ممکن است مطرح شود که چرا زوج‌های متاهل اغلب کنار یکدیگر می‌خوابند. اما پرسش مهم‌تر این است که چرامعاشقه در رختخواب مشترک، در شب بیشتر از روز است؟
دلایل فیزیولوژیکی
مدت زمان جفت‌گیری در بیشتر پستانداران کوتاه مدت است، البته موارد استثنایی هم وجود دارد، مثلا سگ‌ها حین جفت‌گیری به اصطلاح به هم گره می خورند و در هم قفل می‌شوند و حدود۲۰ دقیقه تا نیم ساعت یا حتی بیشتر بی‌حرکت می‌مانند. همین امر باعث پراکندگی رقبای نر می‌شود.
کوتاهی زمان جفت‌گیری دخالتی در باروری ندارد. این امر در فعالیت‌های جنسی موجوداتی که روی دو پا راه می‌روند از جمله انسان صدق نمی‌کند، زیرا ایستادن موجب خروج منی از دستگاه تناسلی می‌شود. بنابراین درازکشیدن بعد از عمل جنسی، شانس باروری را بالا می‌برد. همچنین این امر می‌تواند به ایجاد صمیمیت و لذت جنسی کمک کند که خود در بارداری موثر است.
دلایلی ارتباطی
خوابیدن زوج‌ها کنار یکدیگر می‌تواند پیامدهایی در حفظ و تداوم زناشویی و تقویت ارتباط داشته باشد. البته دلایل بسیار دیگری نیز می‌تواند وجود داشته باشند که هیچ ارتباطی با صمیمیت ندارند. برای مثال، خوابیدن کنار هم موجب افزایش حرارت در سرمای شب یا زمستان می‌شود که برای مردم مناطق سردسیر دلایل زیست‌محیطی دارد. همچنین، دو جفت گوش بهتر از یک جفت می‌تواند خطرهای شبانه همچون حمله حیوانات وحشی یا دشمن را شناسایی کند.
نزدیکی و تماس جنسی باعث افزایش ترشح اکسی‌توسین یا هورمون عشق می‌شود. اکسی‌توسین هورمونی است که در هیپوتالاموس ساخته و سپس به غده هیپوفیز که در قاعده مغز قرار دارد منتقل و ترشح می‌شود.
این هورمون علاوه بر بهبود و تسهیل روند زایمان و شیردهی بخش‌هایی از مغز را که مسئول رفتارهای احساسی، شناختی و اجتماعی هستند تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که اکسی‌توسین عامل بروز رفتارهای انسان‌دوستانه و واکنش‌های عاطفی و در نتیجه ایجاد حس آرامش، اعتماد و ثبات روانی است.
پژوهش‌های گسترده درباره رفتارهای جنسی موش‌های صحرایی نشان داده اند که نزدیکی تنگاتنگ نه تنها در انسان، بلکه در بسیاری دیگر از پستانداران به تقویت پیوند جفت کمک می‌کند و باعث می‌شود ماده گرایش بیشتری به جفت نر خود داشته باشد و از جفت‌گیری با نرهای بیگانه خودداری کند.
این الگو در نوع انسان به شکل بارزتری نمود پیدا می‌کند. در انسان در بیشتر موارد تماس جنسی در طول استراحت و خواب شبانه اتفاق می‌افتد زیرا تماس تنگاتنگ و طولانی مدت باعث تقویت احساس نزدیکی و صمیمیت زوج می‌شود.