شواهد جدید نشان می دهد که استنتاج ما از چگونگی حرکت های گوشته زمین اشتباه است.
شما ممکن است فکر کنید زمین شناسان ایده بسیار خوبی در مورد عملکرد درونی گوشته زمین دارند- این قسمت داغ و سنگی بین پوسته و هسته زمین که ۸۴ درصد از حجم کل سیاره ما را ساخته است.
اما یک مطالعه جدید نشان میدهد که جنبش گوشته میتواند توسط عواملی تحت تاثیر قرار گیرد که هنوز بررسی نکردهایم، و ممکن است استدلال ما در مورد زمین لرزه، آتشفشان، و سایر رویدادهای تغییر دهنده صفحه زمین را کاملا تغییر دهد.
تحقیقات جدید انجام شده توسط یک تیم دانشگاه کلمبیا، بر دو لایه متمرکز شده است: لیتوسفر، که دارای پوسته، گوشته بالایی و صفحات تکتونیکی است که به آهستگی در سراسر سطح زمین میلغزد. و بخش درونیتر استنوسفر، که داغتر و لزجتر از گوشته است و پیش از این دانشمندان معتقد بودند که به راندن حرکت صفحات فوقانی زمین کمک میکند.
تا کنون، تصور میشد که عمده فشارها و حرکات در صفحات تکتونیکی بود – آنچه که موجب بیشینه جنبش زیر استنوسفر بوده است موجب افزایش و نشست بخشهایی از لیتوسفر میشد. اکنون به نظر میرسد که همچنین عوامل مستقلتر و کوچکتر نیز میتوانند تاثیرگذار باشند.
محققان برای به دست آوردن نگاه دقیقتر انتقال گرما و صفحه تکتونیک گوشته بر اساس ارتعاشات تشخیص داده شده از زلزله
تعدادی لرزه سنج در کف اقیانوس آرام قرار دادند. به طور خاص، آنها به الگوهای ایجاد شده در بلورهای به نام الیوین نگاه میکنند – الگوهایی که توسط جریانی از جبه زمین تحمیل شده، و می تواند از سرعت امواج لرزه ای رمزگشایی کند.
با کمال تعجب، الگوهای الیوین با حرکات صفحات تکتونیکی مطابقت نداشت، و ظاهرا خیلی تحت تاثیر عمده فشارها و حرکات بالا صفحات تکتونیکی قرار نگرفته است. به نظر میرسید جریان اصلی جنبش در۲۵۰ کیلومتر (۱۵۵ مایل) پایینتر اتفاق میافتد.
این تیم تحقیقاتی بر این باورند که فشار ناشی از دماهای مختلف داخل گوشته میتواند باعث انتقال گرما در مقیاس کوچک باشد. اساسا، این فرآیند در مقیاس کوچک میتواند مهمتر از تغییر شکل حرکت صفحه در بخش بالاتر گوشته باشد.
بر اساس گفتهها و مطالعات فیزیکدانی به نام جیمز گاهرتی دادهها نشان میدهد که دو فرآیند قویتر دیگر در گوشته وجود دارد [در مقایسه با نفوذ صفحات متحرک] که “ابتدا استنوسفر است که به وضوح در خودش روان است، اما مقیاس آن عمیقتر و کوچکتر است؛ و عامل بعدی گسترش بستر اقیانوس در مرز تولید بافت لیتوسفر بسیار شدید است که نمیتوان آن را نادیده گرفت.”
هنوز جهت جریان مواد استنوسفر و چگونگی کار آن دقیقا مشخص نیست، اما در حال حاضر یک پایه محکم برای مطالعه آینده وجود دارد. نتایج تحقیقات این تیم به تازگی درمجله نیچر منتشر شده است.
این تنها کشف اخیر منبع نور جدید از آنچه که در نزدیکی زیر سطح زمین خارج میشود نیست. ماه گذشته، محققان از دانشگاه ایالتی آریزونا نشان دادند که دو حباب بزرگ قرار گرقته در درون این سیاره – هر یک به اندازه یک قاره و در حدود ۲۹۰۰ کیلومتر (۱۸۰۰ مایل) پایین تر- از مواد متفاوت از بقیه گوشته ساخته شده است.
در حالی که منشاء و ترکیب حباب هنوز ناشناخته است، ما حدس میزنیم آنها سرنخهای مهمی به عنوان چگونگی تشکیل زمین و اینکه چگونه امروزه کار میکند را در اختیار قرار دادهاند، یکی از اعضای این تیم، ادوارد گارنرو دراینباره گفت: “این امکان وجود دارد که این حباب که قبلا کشف نشده بود نیز در حرکات گوشته نقش داشته است که در بررسی اول که ما ذکر کردیم، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.”
آنچه که مسلم است این است که –برای تعیین اینکه ترکیبات این حبابها از چه ماده مختلفی، نسبت به مواد اطراف آنها، ساخته شدهاند از سرعت امواج لرزهای استفاده شده است.
منبع: sciencealert.com